چكيده فارسي :
غزل فارسي گسترة عظيمي را در عرصة شعر و ادب فارسي به خود اختصاص داده است. در اين گستره، مضامين برخاسته از احساسات و عواطف دروني آدمي بيش از ساير مفاهيم جلوه‌گري كرده است. علاوه بر اين، راز و رمزهاي عارفانه نيز در اين عرصه جلوه‌گري‌ها داشته و مفاهيم نماديني را بر جاي نهاده است. غزل سعدي صرف‌نظر از عاشقانه يا عارفانه بودنش به جهت هنر و زبان‌آوري، لطافت و فصاحت همواره مورد توجّه همگان بوده و قرن‌ها بي‌بديل و تقليدناپذير بوده است. در اين مقاله ضمن نگرشي مختصر بر غزل سعدي، از بين مضامين بي‌شمار سخن سعدي دو مضمون بنيادين عقل و عشق و نسبت ميان اين دو در غزليات وي مورد بررسي قرار گرفته و شواهدي نيز از غزليات و هم از ساير آثار وي ارايه مي‌گردد.
