جلوه‌هاي شخصيت سعدي

در اين مقاله كوشيده شده تا ويژگي قصيده و نيز نوع قصيده‌هاي شاعران مورد بررسي قرار گيرد و با قصايد سعدي نوع و ويژگي‌هاي آن مورد قياس واقع شود. نويسنده بر آن است كه بخشي از قصايد سعدي ميدان تأملات و عرصه جولان تخيّلات و مشاعر اوست و بخش ديگر در مدح امرا و سلاطين معاصر است كه تفاوت آشكاري با مدح دريوزه‌‌گران و متملقان دارد. به باور وي سعدي در قصايد سيماي خردمند و مصلح خيرانديشي را پيدا مي‌كند كه پند و انذار مي‌پراكند.