تحليلي از ديدگاه هايدگر درباره نسبت انسان و تكنيك

نگارنده مقاله پس از بيان تفكيك دو نوع تفكر آماري و معنوي از ديدگاه هايدگر و توضيح نسبت تكنيك با " تفكر و وجود" و ذكر اينكه ظهور و رشد تكنيك مدرن بيانگر پايان تفكر معنوي است به تبيين نوعي تعارض در ديدگاه هايدگر در باب نسبت انسان با تكنيك جديد مي پردازد و در انتها به مناسسبتي، تفسير عرفاني اسلامي از تفكرات هايدگر را كه توسط بعضي از معاصرين در جامعه كنوني انجام مي شود ناصحيح و نامبارك معرفي مي كند