تدوين عوامل، ملاك ها و نشانگرهاي ارزشيابي كيفيت مراكز رشد دانشگاهي

اين ديدگاه وجود دارد كه دانشگاه ها از طريق انتقال تكنولوژي باعث توسعه اقتصادي مي شوند. ايجاد و گسترش مراكز رشد كسب وكار، بحث هاي بي شماري در زمينه عملكرد آنها و مفيد بودن آنها به عنوان ابزاري براي تشويق ايجاد كسب وكاري جديد و مشاغل، توسعه اقتصاد محلي و منطقه اي، توليد ثروت فردي و اجتماعي ميان موافقان و مخالفان به راه انداخته است [1]. با توجه به رشد، اهميت و تاثير مراكز رشد دانشگاهي در توسعه ي اقتصادي از طريق ايجاد ارتباط بين دانشگاه و صنعت، هدف اصلي پژوهش حاضر تدوين عوامل، ملاك ها و نشانگرهايي مي باشد كه در ارزشيابي كيفيت مراكز رشد دانشگاهي به كار گرفته شود. اين پژوهش با استفاده از روش پيمايشي صورت گرفته و ابزار آن مصاحبه است. بدين ترتيب با 15 نفر از افراد خبره و كارشناس در زمينه ي مراكز رشد دانشگاهي و ارزشيابي، مصاحبه صورت گرفت. همچنين مقاله ها و پژوهش هايي كه در تدوين شاخص هاي ارزشيابي مراكز رشد تلاش هايي انجام داده بودند در جهت تكميل اين پژوهش مورد استفاده قرار گرفت. داده هاي حاصل از مصاحبه با استفاده از روش كدگذاري باز، محوري و انتخابي، تجزيه و تحليل شده اند. يافته هاي پژوهش در قالب 9 عامل طبقه بندي شده است. هر عامل شامل تعدادي ملاك مي باشد كه در مجموع 32 ملاك ايجاد شد و هركدام از اين ملاك ها شامل تعدادي نشانگر مي باشد كه در مجموع 237 نشانگر استخراج شد. در اين پژوهش سعي شد با توجه به پژوهش ها داخلي و خارجي انجام شده در زمينه ارزشيابي و تدوين معيارهاي ارزشيابي، مجمو عه اي تدوين شود كه از جامعيت بيشتري برخوردار باشد.