مديريت محله‌اي و پايداري اجتماعي زندگي شهري (مطالعه‌ي موردي: محله‌ي ولنجك در منطقه‌ي يك تهران)

با توجه به اينكه توسعه‌ي پايدار شهري در بعد اجتماعي در روابط ميان افراد تجسم مي‌شود، نيازمند انسجام اجتماعي، مشاركت، اعتماد و همكاري ساكنان است؛ تقويت و بهبود فضاهاي اجتماعي و ايجاد وفاق و همبستگي بين ساكنان در راستاي تحقق الگوي زندگي اجتماعي تحقق مي‌يابد.از اين‌رو، اين پژوهش در قالب يك محله‌ي منتخب شهر تهران (محله‌ي ولنجك منطقه‌ي يك) فرآيند عملكرد مديريت محله (شوراياري‌ها) در چهارچوب رويكرد مديريت پايدار محله در راستاي زندگي پايدار اجتماعي، زندگي شهري را بر اساس شاخص‌هاي توسعه‌ي پايدار اجتماعي مورد بررسي قرار داده است. جامعه‌ي آماري در اين تحقيق با استفاده از فرمول كوكران 377 نفر محاسبه گرديد و پرسشنامه به روش تصادفي ساده در بين ساكنان محله‌ي ولنجك توزيع شد. سپس براي تحليل‌هاي آماري پرسشنامه‌ها بر اساس آزمون كولموگروف- اسميرنوف براي توزيع نرمال داده‌ها و از آزمون T-test با ارزش آزمون 3 براي تجزيه و تحليل داده‌ها و سرانجام براي رتبه‌بندي ميزان نقش شوراياري­ها و مديريت محله در شاخص­هاي پايداري اجتماعي از آزمون فريدمن استفاده شده است. نتايج تحليل نشان داد كه شاخص‌هاي پايداري اجتماعي از جمله؛ هويت محله‌اي و حس تعلق خاطر، اعتماد و همبستگي اجتماعي، تعامل و مشاركت اجتماعي، كيفيت زندگي و توانمند سازي گروه‌هاي اجتماعي در سطح محله‌ي ولنجك در سطح مطلوبي قرار دارند و نقش و عملكرد شوراياري‌ها در تحقق زندگي اجتماعي در سطح محله را مطلوب و مثبت تلقي نموده است.