بررسي مقايسه اي نتايج حاصل از كاربرد درموفت گرفت به صورت نواري و دايره اي در مدل حيواني (سگ)

A Comparative Study on Results of the Application of Strip and Punch Forms of Dermofat Graft in the Animal Model (Dogs

استفاده از انواع پركننده هاي طبيعي و مصنوعي، به خصوص انواع اتولوگ، كاربرد زيادي در اعمال جراحي ترميمي و زيبايي دارد. در اين مطالعه، نتايج مايكروسكوپيك و ميكروسكوپيك حاصل از كاربرد درموفت گرفت به صورت نواري و دايره اي در مدل حيواني بررسي و مقايسه شد. روش ها: در اين پژوهش توصيفي- تحليلي، 6 قلاده سگ به صورت آسان انتخاب و بررسي شدند. 24 نمونه (12 نمونه نواري و 12 نمونه دايره اي) تهيه شد. نمونه ها از شكم، اندام و يا ناحيه اينگوئينال گرفته و در صورت پيوند شد. نمونه هاي برداشته شده آناليز ميكروسكوپي و ماكروسكوپي گرديد و پس از 2 ماه از بدن حيوان خارج و بار ديگر بررسي شد. يافته ها: نمونه هاي ارسالي از نسوج درموفت 60 درصد نسج چربي و 40 درصد نسج درمال داشت. در بررسي بعد از عمل، در نمونه هاي درموفت نواري 60 درصد نسخ همبند و 40 درصد نسج چربي باقي مانده بود و در نمونه هاي درموفت دايره اي 90-80 درصد حجم سلولي را بافت همبندي تشكيل مي داد. ميانگين وزن نمونه هاي دايره اي قبل از كارگذاري 0.34±1.96 و در موقع برداشت 0.29±1.14 گرم ( (P<0.001 و در نمونه هاي نواري قبل از كارگذاري 0.33±2 و در موقع برداشت 0.26±1.21 گرم بود ( .(P<0.001 ميانگين تغييرات وزن نمونه هاي دايره اي و نواري 0.1±0.82 و 0.1±0.79 گرم بود (P=0.59). از لحاظ نتايج ترميمي و زيبايي، عوارض بعد از عمل و زمان ماندگاري تفاوتي بين دو نمونه وجود نداشت. القاي سنتز سلولي نمونه هاي گرافت دايره اي نتايج بهتري داشت. نتيجه گيري: مي توان به نتايج حاصل از گرافت درموفت در بيماراني كه نيازمند اعمال جراحي ترميمي هستند، اميدوار بود

Background: Use a variety of natural and artificial fillers, especially autologous ones, is very useful in restorative and cosmetic surgeries. In this study, macroscopic and microscopic results obtained from the application of strip and punch forms of dermofat graft in the animal model was compared. Methods: In this descriptive analytical study, six dogs were selected by simple sampling method. 24 samples (12 punch samples and 12 strip samples) were prepared. Samples were taken from the abdomen, limbs, and inguinal region and transplanted to face. Samples were analyzed macroscopically and microscopically and after two months were removed out of the animal body and re-examined. Findings: Samples from dermofat tissue had 60% fat and 40% dermal tissue. In post-surgery evaluation, samples of strip dermofat had 60% connective and 40% fat tissue. In samples of punch dermofat, 80-90% of tissue was connective. Mean sample weight of punch dermofat before placement and after removal was 1.96 ± 0.34 and 1.14 ± 0.29 g, respectively (P < 0.001); for strip dermofat samples, this was 2.0 ± 0.33 and 1.21 ± 0.26 g, respectively (P < 0.001). Mean sample weight changes of punch and strip dermofats was 0.82 ± 0.1 and 0.79 ± 0.1 g, respectively (P = 0.59). Regarding restorative and cosmetic outcomes, postoperative complications, and survival time there was no significant difference between the two samples. Cell synthesis induction of punch sample dermofats had better results. Conclusion: Using dermofat grafts would be usful in achievement of proper results in restorative and cosmetic surgeries.