شيوع هپاتيت C در معتادان تزريقي: غربالگري از طريق فراخوان عمومي

Positive Hepatitis C Virus Antibody in Cases with History of Intravenous Drug Abuse via Community Announcement: A Useful Experience

طبق شواهد موجود، اعتياد تزريقي مهمترين عامل انتقال هپاتيت C به شمار مي ‌رود. در ايران تا به حال مطالعه ‌اي دال بر شيوع هپاتيت C در افراد داراي سابقه‌ اعتياد تزريقي (IVDU) سطح جامعه انجام نشده است. روش ‌ها: طرح غربالگري داوطلبانه‌ هپاتيت C در افراد داراي سابقه اعتياد تزريقي سطح جامعه پس از انجام 2 مطالعه‌ پايلوت از طريق فراخوان عمومي در طي يك بازه‌ چهار ماهه در استان اصفهان انجام شد. اطلاع رساني عمومي به طور وسيع براي پزشكان و آحاد جامعه انجام شد و داوطلبين به آزمايشگاه‌ هاي مرجع فراخوانده شدند. در آنجا خونگيري انجام و نمونه‌ هاي سرم به مركز تحقيقات بيماري‌ هاي عفوني و گرمسيري اصفهان ارسال و آزمايش HCV-Ab به روش اليزا انجام گرديد. يافته‌ ها: در اين مطالعه 1747 نفر به طور داوطلبانه شركت كردند كه 50 درصد افراد داراي سابقه‌ اعتياد تزريقي مورد انتظار در سطح جامعه را شامل مي‌ شدند. مهمترين دلايل موفقيت در جذب داوطلبانه مراجعين، تبليغات و اطلاع رساني خوب، هماهنگي و همكاري پرسنل آزمايشگاه و رعايت اصول اخلاقي، نظارت مستمر و همكاري مطلوب عوامل اجرايي استان اصفهان بودند. فراواني نسبي HCV-Ab در جمعيت مورد مطالعه 34 درصد به دست آمد. افرادHCV مثبت براي پيگيري ‌هاي بعدي شامل آموزش، آزمايش ‌هاي تكميلي و درمان به مراجع ذي ‌صلاح معرفي شدند. نتيجه ‌گيري: با وجود پاره ‌اي از محدوديت ‌ها براي تشخيص و جذب افراد داراي سابقه‌ اعتياد تزريقي، اين مطالعه با جذب داوطلبانه‌ حدود نيمي از افراد مورد انتظار در سطح جامعه، تجربه موفقي به شمار مي ‌رود

Background: Injection drug use plays the most important role in transmission of hepatitis C. In Iran, surveys have been conducted on various high risk groups but this is the first announcement based study for anti-HCV prevalence among cases with history of intravenous drug using (IVDU) in the country. Methods: The announcement-based detection and follow-up of patients with anti-HCV positive project in volunteers with history of intravenous drug using was conducted in Isfahan province. At the first step, six focus groups were conducted and 2 pilot studies were carried out in two cities to design the main study. Comprehensive community announcement was done in all of public places and for physicians. The volunteers were invited to Isfahan reference laboratories and the serum samples were sent to Infectious Diseases Research Center Laboratory in standard conditions and HCV-Ab was tested by ELISA method. Finding: In this study, 1747 individuals that are estimated 50% of all expected intravenous drug users in the community were presented themselves. The most important reasons of success in recruiting volunteers in this study were the perfect propaganda, appropriate cooperation of lab staffs, continuous evaluation, and good cooperation in Isfahan province administrations. HCV-Ab was detected in 34% of them and the HCV-Ab positives were sent for further follow-up procedures including confirmatory test, education, and treatment. Conclusion: In spite of some limitations to select real cases, this study considered as a successful experience. Compared to the surveys in Iran on HCV prevalence in intravenous drug users, the results of this study which was based on volunteers by announcement seems to be noteworthy.