عنوان مقاله :
بررسي اثر (Poly(I:C در مقايسه با LPS در تحريك سلول هاي مزانشيمال برگرفته از مغز استخوان در ترميم سوختگي درجه سه پوست موشي
عنوان به زبان ديگر :
A STUDY ON THE EFFECT OF POLY (I: C) VS LPS ON STIMULATEING BONE MARROW-DERIVED MESENCHYMAL CELLS IN HEALING THIRD-DEGREE SKIN BURNS IN MOUSE
پديد آورندگان :
سليماني، ليلا دانشگاه اروميه - دانشكده علوم - گروه بيولوژي , زارع، صمد دانشگاه اروميه - دانشكده علوم - گروه زيست شناسي , حب نقي، رحيم دانشگاه اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه پاتوبيولوژي , دليرژ، نوروز دانشگاه اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه ميكروب شناسي
كليدواژه :
سوختگي , ترميم , سلولهاي بنيادي مزانشيمي تحريك شده , آل پي اس , پلي آي سي
چكيده فارسي :
پيش زمينه و هدف: تأثير مثبت سلولهاي بنيادي مزانشيمي درترميم آسيبهاي بافتي مختلف ازجمله سوختگي گزارش شده است. پتانسيل درماني اين سلولها تحت تأثير آگونيستهاي اختصاصي مربوط به رسپتورهاي سطحي آنها با نام Toll
(like receptor (TLR، قابلتغيير به فنوتيپهاي پيش التهابي و يا ضدالتهابي ميباشد. ازآنجاييكه تغيير فنوتيپ سلولهاي مزانشيمال ميتواند بر عملكرد درماني اين سلولها مؤثر باشد، لذا اين مطالعه بهمنظور بررسي تأثير (Poly(I:C (آگونيست TLR3) در مقايسه با LPS (آگونيست TLR4) در تحريك سلولهاي مزانشيمي و تغيير پتانسيل درماني اين سلولها در درمان سوختگي درجه سه پوست موش در پژوهشكده زيستفناوري دانشگاه اروميه انجام گرديد.
مواد و روش كار: تعداد 36 موش سوري نر بالغ با محدوده سني 7- 8 هفته و ميانگين وزني 25-30 گرم انتخاب شدند. سوختگي به روش استاندارد و به كمك تماس يك ميلهي فلزي داغ شده در آب جوش در قسمت پشت هر موش به مدت 9 ثانيه ايجاد شد. يك ساعت پس از القاء سوختگي، موشها بهصورت تصادفي در چهار گروه كنترل با دريافت روزانه پماد سيلور سولفاديازين، گروه تحت تيمار با سلولهاي مزانشيمي (تيمار يك) با دريافت زير جلدي يكميليون سلول مزانشيمي تحريك نشده، گروه تحت تيمار با سلولهاي مزانشيمي تحريكشده با آل پي اس (تيمار دو) با دريافت يكميليون سلول مزانشيمي تحريكشده با LPS و گروه تحت تيمار با سلولهاي مزانشيمي تحريكشده با پلي آي سي (تيمار سه) با دريافت يكميليون سلول مزانشيمي تحريكشده با (Poly(I:C تقسيمبندي شدند. نمونهبرداري در روزهاي 7، 14 و 21 پس از القاء سوختگي از ناحيهي سوخته به همراه ناحيه سالم اطراف انجام شد و مقاطع بافتي به كمك رنگآميزي هماتوكسيلين-ائوزين و ماسون تري كروم ازنظر ضخامت بافت جوانهاي، سرعت روند بهبود آسيب، نظم و آرايش بافتي در نقطهي التيامي و ميزان نشست رشتههاي كلاژن در نقطهي آسيب بررسي شدند. نتايج بهدستآمده توسط نرمافزار SPSS نسخه 18، پس از اجراي آزمون نرماليته، به روش آناليز واريانس يكطرفه one-way ANOVA به همراه آزمون تعقيبي توكي و post hoc تجزيهوتحليل شدند.
يافتهها: اختلاف ضخامت بافت جوانهاي در روز هفت بين گروه كنترل و دو گروه تيمار يك (P007) و تيمار دو (P001) ازنظر آماري معنيدار بود. همچنين گروه تيمار دو با ايجاد وسيعترين بافت جوانهاي در روز هفت، اختلاف معنيداري با گروه تيمار سه (P002) نشان داد. كاهش ضخامت بافت جوانهاي در هر سه گروه تحت تيمار برخلاف گروه كنترل از روز هفت و با شدت بيشتر در گروه تيمار دو آغاز شد. كمترين ضخامت بافت جوانهاي در روز 21 مربوط به تيمار دو بود. نتايج حاصل از رنگآميزي هماتوكسيلين _ ائوزين و ماسون تري كروم به ترتيب گوياي نظم و آرايش بافتي بهتر و رسوب بيشتر رشتههاي كلاژن در نقطهي آسيب در گروه تحت تيمار دو بود.
بحث و نتيجهگيري: افزايش پتانسيل درماني سلولهاي مزانشيمي تحريكشده با LPS در مقابل كاهش پتانسيل درماني سلولهاي مزانشيمي تحريكشده با (Poly(I:C ميتواند به ترتيب ناشي از كسب فنوتيپ پيش التهابي در مقابل كسب فنوتيپ ضد التهابي توسط سلولهاي مزانشيمي در پاسخ به آگونيستهاي مذكور باشد
چكيده لاتين :
Background & Aims: The positive effect of mesenchymal stem cells in healing of various types of tissue
damage such as burn has been reported. The therapeutic potential effects of mesenchymal stem cells
influenced by certain agonists from their surface called Toll like receptor (TLR) can be modified into
proinflammatory and anti-inflamation phenotypes. It is believed that modification of phenotypes of
mesenchymal stem cells can affect their therapeutic function. Therefore, the aim of this study was to assess
the influence of Poly(I:C) (TLR3 agonist) versus LPS (TLR4 agonist) in stimulating mesenchymal stem cells
and alteration of the therapeutic potential of these cells for the treatment of third-degree skin burns in mice
which was performed at institute of Bio-technology, Urmia University, Urmia, Iran.
Materials & Methods: Total 36 male mice aged 7-8 weeks with 25-30 gr average weights were selected.
Based on burn standard method, a stainless-metal rod was heated to 100 in boiling water and burn wounds
of 9 second duration were created on each mouse. Within an hour of burn induction, the mice were randomly
assigned to four groups, control group with daily application of silver sulfadiazine gel, treatment 1 was treated
by receiving subcutaneously 106 unstimulated mesenchymal cells, treatment 2 was treated by receiving
subcutaneously 106 lipopolysaccharide (LPS)-stimulated mesenchymal cells, treatment3 was treated by
receiving subcutaneously 106 Poly (I:C)-stimulated mesenchymal cells. Biopsies were taken from wounds
and some normal tissues around it on days 7, 14 and 21 after burn induction. All samples were examined
histopathologically by Hematoxilin-Eosin and masson trichrome stains in terms of thickness of the
granulation tissue, tissue repair process, array of granulation tissue and deposition of collagen fibers in the
repairing area. Checking normality test was processed using SPSS 18.0 Software (SPSS Inc, Chicago, IL,
USA) and data then were analyzed using one-way ANOVA, Tukey and post hoc test.
Results: Thickness of the granulation tissue on day 7 differed significantly between the control group and
treatment 1 (P 007) as well as control group and the treatment 2 (P 001). Moreover, treatment 2 showed
statistically significant difference for creating the most extensive granulation tissue compared with treatment
3 (P002). Thickness of granulation tissue started to decrease since day 7 in all treatment groups but control
with a more significant progress in treatment 2. The minimum thickness of the granulation tissue was
observed for treatment 2 on day 21. The results from the hematoxylin & eosin and Masson's trichrome stained
granulation tissues revealed collagen deposition develop in the repairing area
Conclusion: Increased therapeutic potential of LPS -stimulated mesenchymal stem cells versus reduced
therapeutic potential of Poly (I:C)-stimulated mesenchymal stem cells can be as a result of attaining the
proinflammatory versus anti-inflammatory phenotype in mesenchymal stem cells in response to the
respective agonists, respectively.
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه