شماره ركورد :
1011602
عنوان مقاله :
بررسي اثر (Poly(I:C در مقايسه با LPS در تحريك سلول هاي مزانشيمال برگرفته از مغز استخوان در ترميم سوختگي درجه سه پوست موشي
عنوان به زبان ديگر :
A STUDY ON THE EFFECT OF POLY (I: C) VS LPS ON STIMULATEING BONE MARROW-DERIVED MESENCHYMAL CELLS IN HEALING THIRD-DEGREE SKIN BURNS IN MOUSE
پديد آورندگان :
سليماني، ليلا دانشگاه اروميه - دانشكده علوم - گروه بيولوژي , زارع، صمد دانشگاه اروميه - دانشكده علوم - گروه زيست شناسي , حب نقي، رحيم دانشگاه اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه پاتوبيولوژي , دليرژ، نوروز دانشگاه اروميه - دانشكده دامپزشكي - گروه ميكروب شناسي
تعداد صفحه :
12
از صفحه :
783
تا صفحه :
794
كليدواژه :
سوختگي , ترميم , سلولهاي بنيادي مزانشيمي تحريك شده , آل پي اس , پلي آي سي
چكيده فارسي :
پيش‌ زمينه و هدف: تأثير مثبت سلول‌هاي بنيادي مزانشيمي درترميم آسيب‌هاي بافتي مختلف ازجمله سوختگي گزارش شده است. پتانسيل درماني اين سلول‌ها تحت تأثير آگونيست‌هاي اختصاصي مربوط به رسپتورهاي سطحي آن‌ها با نام Toll (like receptor (TLR، قابل‌تغيير به فنوتيپ‌هاي پيش التهابي و يا ضدالتهابي مي‌باشد. ازآنجايي‌كه تغيير فنوتيپ سلول‌هاي مزانشيمال مي‌تواند بر عملكرد درماني اين سلول‌ها مؤثر باشد، لذا اين مطالعه به‌منظور بررسي تأثير (Poly(I:C (آگونيست TLR3) در مقايسه با LPS (آگونيست TLR4) در تحريك سلول‌هاي مزانشيمي و تغيير پتانسيل درماني اين سلول‌ها در درمان سوختگي درجه سه پوست موش در پژوهشكده زيست‌فناوري دانشگاه اروميه انجام گرديد. مواد و روش‌ كار: تعداد 36 موش سوري نر بالغ با محدوده سني 7- 8 هفته و ميانگين وزني 25-30 گرم انتخاب شدند. سوختگي به روش استاندارد و به كمك تماس يك ميله‌ي فلزي داغ شده در آب جوش در قسمت پشت هر موش به مدت 9 ثانيه ايجاد شد. يك ساعت پس از القاء سوختگي، موش‌ها به‌صورت تصادفي در چهار گروه كنترل با دريافت روزانه پماد سيلور سولفاديازين، گروه تحت تيمار با سلول‌هاي مزانشيمي (تيمار يك) با دريافت زير جلدي يك‌ميليون سلول مزانشيمي تحريك نشده، گروه تحت تيمار با سلول‌هاي مزانشيمي تحريك‌شده با آل پي اس (تيمار دو) با دريافت يك‌ميليون سلول مزانشيمي تحريك‌شده با LPS و گروه تحت تيمار با سلول‌هاي مزانشيمي تحريك‌شده با پلي آي سي (تيمار سه) با دريافت يك‌ميليون سلول مزانشيمي تحريك‌شده با (Poly(I:C تقسيم‌بندي شدند. نمونه‌برداري در روزهاي 7، 14 و 21 پس از القاء سوختگي از ناحيه‌ي سوخته به همراه ناحيه سالم اطراف انجام شد و مقاطع بافتي به كمك رنگ‌آميزي هماتوكسيلين-ائوزين و ماسون تري كروم ازنظر ضخامت بافت جوانه‌اي، سرعت روند بهبود آسيب، نظم و آرايش بافتي در نقطه‌ي التيامي و ميزان نشست رشته‌هاي كلاژن در نقطه‌ي آسيب بررسي شدند. نتايج به‌دست‌آمده توسط نرم‌افزار SPSS نسخه 18، پس از اجراي آزمون نرماليته، به روش آناليز واريانس يك‌طرفه one-way ANOVA به همراه آزمون تعقيبي توكي و post hoc تجزيه‌و‌تحليل شدند. يافته‌ها: اختلاف ضخامت بافت جوانه‌اي در روز هفت بين گروه كنترل و دو گروه تيمار يك (P
چكيده لاتين :
Background & Aims: The positive effect of mesenchymal stem cells in healing of various types of tissue damage such as burn has been reported. The therapeutic potential effects of mesenchymal stem cells influenced by certain agonists from their surface called Toll like receptor (TLR) can be modified into proinflammatory and anti-inflamation phenotypes. It is believed that modification of phenotypes of mesenchymal stem cells can affect their therapeutic function. Therefore, the aim of this study was to assess the influence of Poly(I:C) (TLR3 agonist) versus LPS (TLR4 agonist) in stimulating mesenchymal stem cells and alteration of the therapeutic potential of these cells for the treatment of third-degree skin burns in mice which was performed at institute of Bio-technology, Urmia University, Urmia, Iran. Materials & Methods: Total 36 male mice aged 7-8 weeks with 25-30 gr average weights were selected. Based on burn standard method, a stainless-metal rod was heated to 100 in boiling water and burn wounds of 9 second duration were created on each mouse. Within an hour of burn induction, the mice were randomly assigned to four groups, control group with daily application of silver sulfadiazine gel, treatment 1 was treated by receiving subcutaneously 106 unstimulated mesenchymal cells, treatment 2 was treated by receiving subcutaneously 106 lipopolysaccharide (LPS)-stimulated mesenchymal cells, treatment3 was treated by receiving subcutaneously 106 Poly (I:C)-stimulated mesenchymal cells. Biopsies were taken from wounds and some normal tissues around it on days 7, 14 and 21 after burn induction. All samples were examined histopathologically by Hematoxilin-Eosin and masson trichrome stains in terms of thickness of the granulation tissue, tissue repair process, array of granulation tissue and deposition of collagen fibers in the repairing area. Checking normality test was processed using SPSS 18.0 Software (SPSS Inc, Chicago, IL, USA) and data then were analyzed using one-way ANOVA, Tukey and post hoc test. Results: Thickness of the granulation tissue on day 7 differed significantly between the control group and treatment 1 (P
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
فايل PDF :
7455720
عنوان نشريه :
مجله پزشكي اروميه
بازگشت