معيت الهي، مفهوم، اقسام و راه هاي تحقق آن از نگاه قرآن

Divine Companionship; Concept, Kinds and its Fulfillment Methods from the Holy Qur?an?s Point of View

از مباحث مهم و قابل طرح در حوزه معارف قرآني، «معيت الهي» است. با بررسي مضامين برخي از آيات شريفه اين كتاب آسماني، روشن ميشود كه گاه مقصود از همراهي و معيت خداي سبحان، اشراف وجودي و احاطه علمي او به همه آفريدگان خود از جمله انسانهاست كه از آن به «معيت عام» تعبير ميكنيم و گاه مراد، عنايات ويژه پروردگار به افراد و گروههايي خاص از انسانهاست كه از آن به «معيت خاص» تعبير ميشود. معيت خاص خود بر دو گونه است، معيت مهر و معيت قهر كه در اينجا بيشتر به معيت مهر پرداخته شده است. شرط برخورداري از اين عنايات، پيش از هر چيز، ايمان به خدا و پس از آن، تقوا، صبر و احسان به ديگران است. البته امور ديگري مانند: اطاعت از دستورهاي خدا و پيامبر و پايبندي به ميثاق الهي نيز در اين زمينه، ايفاي نقش ميكنند كه ميتوان آنها را از مصاديق مهم تقوا دانست.

One of the important and controversial topics in the Qur'anic studies is the "divine companionship ". By examining the contents of some Qur'anic verses، it is manifested that sometimes the meaning of God’s companionship is His dominion and scientific control over all of His creators، including human beings، which we refer to as "general companionship ". Sometimes it means God's special providence to individuals and groups of human beings، which is referred to as "special companionship ". Special companionship has two types: the wrath companionship and affection companionship، of which the latter is more emphasized in this article. The prerequisites of having these companionships، first and foremost، are faith in God and then، piety، patience and practice beneficence. Of course، other issues such as obeying the commands of God and the Prophet and adhering to the divine covenant play a role in this regard، which can be considered as important examples of piety.