Study of Exercise Time Models on Weight Loss and Coronary Risk Panel in Inactive Middle-aged Men by Overweight or Obesity

بررسي الگوهاي زماني ورزش روي كاهش وزن و پانل خطرساز عروق كرونري مردان ميانسال بي تحرك داراي اضافه وزن و چاقي

پيش‌ زمينه و هدف: روش‌هاي مختلفي در ارتباط با مدت‌زمان تمرين ورزشي وجود دارد، اما اطلاعات مربوط به مدل‌هاي مختلف آن در مردان ميانسال هنوز ناكافي است. مطالعۀ حاضر به منظور تعيين تأثير تمرينات ناپيوستۀ ورزشي بر كاهش وزن و پروفايل ليپيدي و مقايسه كارايي آن با تمرينات پيوسته انجام شده است. مواد و روش‌ كار: جامعۀ آماري اين آزمايش تصادفي شامل 82 مرد ميانسال ( 45 تا 65 ساله ) داراي اضافه‌وزن يا چاقي بود كه در تابستان سال 1396 به باشگاه ورزشي هرماس زاهدان آمده بودند. در ابتدا، شركت كنندگان پس از دريافت گواهي‌نامۀ سلامت پزشكي، اندازه‌گيري‌هاي تن سنجي را براي قد و وزن بدن انجام دادند. شاخص توده بدني به صورت وزن بدن به كيلوگرم تقسيم برمجذورقد به متر محاسبه شد. پس از اين مراحل، آن‌ها براساس BMI به اضافه‌وزن و چاقي طبقه‌بندي شدند. از ميان 82 شركت‌كننده، 70 نفر اين مطالعه را تكميل كردند وبه طور تصادفي به دو گروه برنامه ورزشي پيوسته و نا پيوسته تقسيم شدند. پارامترهاي ارزيابي وزن، از جمله تغيير در وزن و تركيب بدن، تست‌هاي نمونه گيري خون قبل و 12 هفته پس از مطالعه انجام شد. يافته‌ها: در مقايسه با مبنا، همه پارامترها به طور قابل‌توجهي در هر دو گروه‌ دستخوش تغيير شدند. در مقايسۀ بين گروهي، افزايش كلسترول ليپوپروتئين با چگالي بالا (HDL-C) تفاوت معني داري را نشان داد ( P < 0.001 ). كاهش نسبت كلسترول تام به كلسترول HDL در طي برنامۀ ورزشي ناپيوسته بالاتر از برنامۀ ورزشي پيوسته بود. سطح اطمينان نتايج 95 ٪ در نظر گرفته شده است. بحث و نتيجه‌گيري: هر دو گروه تجربي كاهش وزن مشابه اي داشتند. تاثير ورزش ناپيوسته بر روي پروفايل ليپيدي در مقايسه با ورزش پيوسته داراي امتيازاتي بود. اين يافته‌ها ، دانش ما را در مورد مدل‌هاي زماني ورزش و به كارگيري آن ها طي ميانسالي مردان بهبود بخشيده و در عين پيش‌گيري از حوادث قلبي - عروقي مي‌تواند به انتخاب يك برنامه ورزشي موثر براي از دست دادن وزن كمك كند.

Background & Aims: There are different methods concerning the exercise time duration, but information about its various models in middle-aged men is yet inadequate. The present study was meant to decide the interval training effects on losing weight and lipid profile and compare its efficiency with continuous training. Materials & Methods: The statistical population of this randomized trial (the CONSORT statement) research consisted of 82 middleaged men (age 45 to 65 years old) via overweight or obesity who had come to the Hermas Sports Club of Zahedan during the summer of 2017. In the beginning, participants fulfilled anthropometric measurements for body height and weight after getting a medical certificate. Body mass index was computed as body weight (kg) /height (m2). Following these steps, they were classified according to BMI into overweight or obese. Of all 82 participants, 70 persons ended the study. They were randomly partitioned into two groups, including continuous training, and interval training. The weight assessment parameters, including the change in weight and body composition, blood sample tests were performed before and 12 weeks after the study. Results: Compared to baseline, all parameters changed significantly in the groups. The increase in High-density lipoprotein cholesterol (HDL-C) within the groups showed a significant difference (P <0.001). drop in the proportion of total cholesterol to the HDLcholesterol in interval training was higher than the continuous training group. The confidence level of the results was 95%. Conclusion: Both experimental groups confirmed a similar weight cut. Interval training impact on lipid profile had some advantage as compared to the continuous training. These findings will improve our knowledge about exercise time models for middle-aged men and while preventing cardiovascular accidents can contribute to choosing more effective exercise training program for losing weight.