عنوان مقاله :
مقايسه اثربخشي زوجدرماني هيجانمحور و درمان مبتني بر تعهد و پذيرش بر رضايت و سازگاري زناشويي زوجها
عنوان به زبان ديگر :
Comparetive of Emotional Focused Couple Therapy and Acceptance and Commitment Therapy on Marital Adjustment and Marital Satisfaction
پديد آورندگان :
اخوان بي تقصير، زهرا دانشگاه خوارزمي - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه مشاوره , ثنائي ذاكر، باقر دانشگاه خوارزمي - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه مشاوره , نوابي نژاد، شكوه دانشگاه خوارزمي - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه مشاوره , فرزاد، ولي الله دانشگاه خوارزمي - دانشكده روانشناسي و علوم تربيتي - گروه روان شناسي
كليدواژه :
زوجدرماني هيجانمحور , درمان مبتني بر تعهد و پذيرش , رضايت زناشويي , سازگاري زناشويي
چكيده فارسي :
زمينه و هدف: پژوهش حاضر با هدف مقايسۀ اثربخشي زوجدرماني هيجانمحور و درمان مبتني بر تعهد و پذيرش بررضايت و سازگاري زناشويي زوجها انجام گرفت.
مواد و روشها: روش پژوهش نيمهتجربي بود و از طرح پيشآزمون ـ پسآزمون با پيگيري استفاده شد. جامعه آماري پژوهش، تمام زوجهاي شهر اصفهان بودند. نمونه شامل 45 زوج (15 زوج گروه هيجانمحور، 15 زوج درمان مبتني بر تعهد و پذيرش و 15 زوج گروه كنترل) بودند كه به روش نمونهگيري در دسترس با جايگزيني تصادفي انتخاب شدند. گروه هيجانمحور طي 14 جلسه و گروه درمان مبتني بر تعهد و پذيرش طي 12 جلسه در مشاوره گروهي شركت كردند، در حالي كه گروه كنترل تحت هيچ مداخلهاي قرارنگرفت. ابزار پژوهش، پرسشنامۀ رضايت زناشويي انريچ و پرسشنامۀ سازگاري زناشويي لاك والاس بود كه زوجهاي هر سه گروه در سه مرحلۀ پيشآزمون، پسآزمون و پيگيري، آن را تكميل كردند. دادههاي پژوهش حاضر با روش تحليل واريانس با اندازهگيري مكرر تحليل شد.
يافتهها: زوجدرماني هيجانمحور بر رضايت و سازگاري زناشويي مؤثرتراز درمان مبتني بر پذيرش و تعهد است. اندازۀ اثر درمان هيجان مدار 0/96 و اندازۀ اثر درمان مبتني بر تعهد و پذيرش 0/9 بود.
نتيجهگيري: از يافتههاي پژوهش حاضر ميتوان در راستاي مداخلات باليني و درماني براي افزايش رضايت وسازگاري زناشويي استفاده كرد.
چكيده لاتين :
Background and Objective: This study has compare to examine the efficacy of
emotional focused couple Therapy and acceptance and commitment therapy on marital
adjustment and marital satisfaction.
Methods: Research method was quasi-experimental with pretest-posttest followup
.The study population consisted of all couples in Isfahan. The sample included 45
couples (Emotional Focused Couple therapy (15 couples), Acceptance and
Commitment therapy (15 couples) and control group (15 couples) were randomly
selected by convenience sampling with replacement. Participated in group ACT (12
session) and EFT (14session), and control group was not under any intervention
questioner of Perceived questionnaire marital satisfactions and marital adjustment that
couple groups in pre-test, post-test and follow up it completed Data were analyzed
with repeated measures analysis of variance.
Results: Covariance analysis showed that Acceptance and Commitment therapy
and Emotional Focused Couple on Marital Adjustment and Marital Satisfaction are
effective: Excitement focused treatment effect size 0.96 and size of the treatment effect
was 0.9-based commitment and acceptance therapy.
Conclusion: The results of this study could be clinical and the therapeutic
interventions in order to increase Marital Satisfaction and Marital Adjustment.
عنوان نشريه :
آموزش بهداشت و ارتقاي سلامت ايران
عنوان نشريه :
آموزش بهداشت و ارتقاي سلامت ايران