اثربخشي برنامۀ آموزش فلسفه به كودكان بر پرورش توانايي حل مسأله و قضاوت اخلاقي در دانش آموزان

The Effectiveness of Philosophy for Children Program (P4C) on the Problem Solving Abilities and Moral Judgment of Students

اين پژوهش با هدف تعيين تأثير برنامۀ آموزش فلسفه به كودكان بر پرورش توانايي حل مسأله و قضاوت اخلاقي در دانش آموزان پايه سوم ابتدايي شهرستان اسلام آبادغرب انجام شد. جامعۀ آماري پژوهش شامل كليه دانش آموزان پايه 93 بود. براي اين منظور 80 نفر از دانش آموزان به صورت تصادفي در دو گروه - سوم ابتدايي در سال تحصيلي 94-93 آزمايش ( 40 نفر) و گواه ( 40 نفر) قرار گرفتند. براي گردآوري دادهها ابتدا از پرسشنامه حل مسأله لانگ و كسيدي 1996 و آزمون قضاوت اخلاقي MJT استفاده شد. سپس برنامۀ آموزش فلسفه به كودكان در طي 12 جلسه براي گروه آزمايش اجرا گرديد. در پايان دوره پرسشنامه هاي مذكور مجددأ توسط هر دو گروه تكميل شد. مقايسه ميانگين نمره هاي توانايي حل مسأله و قضاوت اخلاقي در گروه آزمايش و گواه با استفاده از تحليل كواريانس مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و تفاوت معناداري را نشان داد ،(/p < 0/ به عبارتي اجراي برنامه آموزش فلسفه به كودكان بر افزايش توانايي حل مسأله و رشد قضاوت اخلاقي دانش آموزان تأثير مثبتي داشته است. همچنين، تأثير آموزش فلسفه به كودكان بر افزايش حل مسأله و قضاوت اخلاقي بر حسب جنسيت معنادار نبود

This study examined the effects of Philosophy for Children Program (P4C) on the problem solving abilities and Moral Judgment of nurturance in the third Grade Primary Students of east Eslam Abad. The Population of this research was all the girl students in the third Grade in 2014- 2015 academic year. The research method a pre-test post-test design with control group was used. To this end, we chose 80 students to random cluster sampling in two groups experimental (n=40) and control (n=40) through randomized placement technique. For data gathering in this research the Long and Cassidy problem-solving questionnaire (1996) and Moral Judgment Test (MJT) were used. After this, the philosophy for children program was performed in 12 sessions for the experimental group. At the end of this intervention, post-tests was performed on participates of both groups. The results of analysis of covariance showed that the difference between the means of the two groups was significant (p<0.001), In other words of teaching philosophy to children to enhance students' problem solving ability and moral judgment had a positive effect. Also the effect of the increase in problem-solving and moral judgment teaching philosophy to children by gender were not significant.