الگوهاي اقتصاد رفتاري و ظرفيت اصلاح رويكردحاكم

الگوهاي اقتصاد رفتاري از يافته هاي پژوهشي علم اقتصاد هستند كه مي توانند ظرفيت تحليلي اين علم را بالا برند. زيرا شكل گيري اقتصاد رفتاري هم نوعي تحول معرفت شناختي و روش شناختي در علم اقتصاد به حساب مي آيد و هم به توسعه قلمرو آن كمك مي كند. اهميت پيدايش اين گرايش جديد اقتصادي چنان برجسته گرديده كه سخن از انقلاب اقتصاد رفتاري در ميان پژوهشگران اقتصاد را معنا دار نموده است. اهميت اين موضوع بويژه پس از بحران مالي و اقتصادي 2012-2007 بيشتر شده است.اين مقاله بر مبناي روش هاي تحليلي، تحليل محتوا و با كمك نظريه هاي اقتصادي و نظريه هاي علوم شناختي به كنكاشي در اقتصاد رفتاري و ظرفيت اصلاح گري آن مي پردازد. تبيين چارچوب الگوهاي اقتصاد رفتاري، رفع برخي سوء برداشت ها وتحليل روند تكاملي آن از محورهاي كليدي اين مقاله هستند. يك يافته اين پژوهش آن است كه رويكرد اقتصاد رفتاري اين قابليت را دارد كه به اصلاح برخي دشواري هاي الگوهاي حاكم اقدام كند. از اين رو (و برخلاف برداشت هاي غير كارشناسانه) اقتصاد رفتاري مي تواند همگرايي كارسازي با رويكرد حاكم داشته باشد.