زمينه‌هاي اجتماعي دنياگريزي در عرفان اسلامي و آثار عطار

Social Contexts of Renouncing World, In Islamic Mysticism and the Works of Attar

در عرفان اسلامي، همواره شاهد ارائه­ سيماي ناخوشايند و فريبكار از دنيا هستيم. عطار يكي از قله­ هاي ادبيات عرفاني نيز سيمايي ناخوشايند از دنيا در آثار خود ارائه مي ­دهد. اين نگرش، با آن­چه در ديگر مكتب­ هاي عرفاني مشاهده مي­ شود، همسو است؛ اما آن­چه مخاطب را به بازنگري اين نگرش فرا مي­خواند، همسويي غير قابل انكاري است كه ديدگاه مطرح شده در عرفان اسلامي را به نحوه­ مطرح شدن دنيا در برخي از متون اسلامي پيوند مي­ زند. در اين راستا، شاهد تلاش عرفا جهت ايجاد ارتباط ميان مصداق دنيا و مفاهيم خاصي هستيم كه در نهايت مبين جنبه ظلماني دنيا است؛ نظير فريبكاري، دشمني و ...؛ در اين پژوهش انديشه دنياگريزي در عرفان اسلامي و آثار عطار به عنوان يكي از برجسته ­ترين شاعران عارف، و ارتباط آن با شرايط سياسي و اجتماعي مورد تأمل قرار گرفته است.

In Islamic mysticism, an unpleasant and deceitful face of the world is always shown.Attar, one of the summits of the mystical literature present an unpleasant Image of the world in his works. This is the same with what is observed in other mystical schools.but what calls the audience to resee this attitude is an undeniable harmony that joins Islamic mysticism views to some Islamic texts. In this regard, we observe the Gnostics attempt to establish some links between the world’s meaning and certain concepts that represent the dark side of the world. Such as deception, hostitity, and… ­. In this article we have considered renouncing from the world Islamic mysticism and Attar’s works and their relationship with political and social conditions.