جلوه‌هاي عرفان در اشعار «تيجاني يوسف بشير»

Manifestations of Mysticism in Tijani Yusef Bashir's poems

عرفان علمي است كه از ذات اسماء و صفات خداوند بحث مي‌كند و اين‌كه چگونه سالك از شناخت اسماء و صفات خداوند به ذات الهي رهنمون مي‌شود و نيز طريقه‌اي است كه در آن دل از ناپاكي‌ها تصفيه و از اخلاق طبيعي دور مي‌شود و صفات بشري در آن از ميان مي‌رود. صوفي از خواهش‌هاي نفساني اجتناب مي‌ورزد و به صفات روحاني نزديك مي‌شود و در نهايت به علوم حقيقي و باطني دست مي‌يابد. صوفيان باطن‌گروي را بر ظاهر‌گروي، رشد معنوي را بر شريعت‌پرستي و تزكيه نفس را بر تعاملات اجتماعي ترجيح مي‌دهند. در بحث خداشناسي صوفيه بيش آن كه در مورد غضب و قهر و جلال خداوند صحبت كنند،از رحمت، لطف و جمال او سخن مي­گويند. شاعران صوفي در اشعارشان اصطلاحات و رموز خاص خود را دارند. لذا مي‌توان گفت شعر صوفي در واقع نوعي شعر سمبليك و مملو از شور، شوق و غرق شدن در درياي بي كران الهي است. تيجاني يوسف بشير، شاعر معاصر سوداني، گرايش‌هاي صوفيانه داشت و به فرقه تيجانيه منسوب بود. از همين رو، اشعارش مملو از مفاهيم تصوف است. او در سروده­ هايش بارها مفاهيم كشف و شهود، وحدت وجود، تجلي و شطحيات را به كار برده است. در اين مقاله سعي شده تا به شيوه توصيفي- تحليلي، انديشه‌هاي صوفيانه در اشعار اين شاعر معاصر سوداني مورد بررسي و واكاوي قرار گيرد.

Abstract: (1715 Views) Tijani yousef Bashir (1912-1937) was a big and modern contemporary poet of sudan. His only poetical works - Ashragheh- receive attention of literati and critics. Tijani poem is a complet mirror of his individual and social life. Because he has sufia tendencies and he belong to Tijanieyeh sect, Tijani’s poems were full of Sufism concepts. He used intuition and detection concepts in his poems repetitively. In his satirical poem, he talked about unity of existence, and related it only to God and knew creatures as God’s attributes manifestation. Sometime Tijani say shatah (A maner in which sufia tell agitated speech and they are wander) as a Sufism style, because of wandering. He talked about metaphysical concepts such as soul, genii, death and wisdom in his poems. When we looked at his Ashragh poetical works page by page, this is obvious very well that Tijani as a person who knows the Koran by heart, used Koran verses in his poem. Because sudan was colonized by England and Tijani’s neighbors were Christian, so he believed to religion pluralism and he believed that all religions and their followers such as Christianity were pure.