خوشه‌هاي تداعي تصويرهاي عرفاني در ديوان كليم همداني

Association BunchesOf Mystical Images in KalimHamedani's Divan

كليم همداني شاعر پرآوازۀ سبك هندي (اصفهاني) است كه در سدۀ يازدهم هجري در عصر صفوي مي‌زيست. وي به سبب سرودن غزل‌هايي شيوا شهرتي خاص يافته است. شيوۀ خاصّ او مضمون بندي است و نيروي تخيّل وي در اوج است. وي از هر چيز ساده و گذرا در قالب موتيف، تصويري ناب مي‌آفريند و به راستي، موتيف‌ها مركز ثقل خيال او هستند. گزينش ماهرانۀ موتيف‌ها و تركيب استادانۀ تصويرها كه به آفرينش مضمون‌هايي نغز مي‌انجامد از شاخصه‌هاي بي‌همتاي شعري او است. اشعار او دربردارندۀ مضامين عرفاني، اجتماعي و تعليمي است. مفاهيم عرفاني در جاي جاي ديوان وي پديدارند. وي با بهره جستن از موتيف‌ها، مضمون‌هاي عرفاني را بر پردۀ تصوير ترسيم مي‌كند و تأمّل در نازك انديشي‌هاي عرفاني او، دريچه‌اي است تا آدمي را به درنگ در اين مضمون‌ها و كشف قلمرو عرفان بپردازد. در ديوان او اصطلاحات عرفاني چون استغنا، توحيد، صبر، فقر، مي، همّت و... در قالب موتيف ارائه شده است.

Kalim Hamedani was an eminent Hindistyle (Isfahani) poet who lived at safavi era in eleventh century. He has been nominated specially, for his eloquent sonnets. His special style was themed packing and had imaginations in its climax. Using simple and transient materials in a motif style, he had created pure images and in fact motifs are at the center of his vision. Choosing motifs skillfully and mixing portrayals created a mot themed, it was one of his poetic unique characteristics. His poets are containing mystical, social and didactic contents. The mysticism is apparent in his court poetry. By using motifs, he has been drawing mystical portrait and thinking in his mystical thoughts brings human to pause on its content and to discover the mystical realm. In his court, mystical terminologies like disdain, monotheism, patience, poverty, wine, effort are themes in motif style.