تأثير 6 هفته تمرينات پلايومتريك بر كنترل وضعيتي پويا و زمانبندي فعاليت عضلات منتخب در ساق پاي زنان داراي بي ثباتي مچ پا

The effect of 6 weeks of plyometric training on dynamic postural control and timing of selective calf muscles in females with ankle instability.

زمينه و هدف: تمرينات پلايومتريك احتملاً منجر به افزايش عملكرد و كاهش خطر آسيب در زنان ورزشكار مي شود، اما اثرات آن بر روي بي ثباتي عملكردي مچ پا نامشخص است. هدف اين تحقيق بررسي تأثير شش هفته تمرين پلايومتريك بر عملكرد و زمانبندي فعاليت عضلات منتخب ساق پاي زنان فعال مبتلا به بي ثباتي عمكردي مچ پا در فرود تك پا بود. روش تحقيق: الكتروميوگرافي سطحي از عضلات نازك نئي بلند، درشت نئي قدامي و دوقلوي داخلي در 30 زن فعال مبتلا به بي ثباتي عملكردي مچ پا ثبت شد. جهت ارزيابي كنترل وضعيتي پويا نيز از آزمون تعديل شده ستاره استفاده شد. در اين تحقيق از برنامه‌ي تمرينات پلايومتريك پي هانگ (2014) به مدت شش هفته و 18 جلسه استفاده شد. جهت تجزيه و تحليل آماري داده ها از آزمون هاي تي مستقل و وابسته در سطح معني داري 95 درصد در نرم افزار SPSS نسخه 20، استفاده شد. يافته ها: نتايج بيانگر افزايش معني دار در زمان شروع فعاليت عضله نازك نئي بلند (036/0=p)، بهبود كنترل وضعيتي پويا (قدامي (001/0=p)، خلفي داخلي (001/0=p) و خلفي خارجي(021/0=p)) و عدم تغيير در فعاليت عضلات درشت نئي قدامي (831/0=p) و دوقلوي داخلي(618/0=p) پس از شش هفته تمرين پلايومتريك بود. نتيجه گيري: تمرينات پلايومتريك با تسريع زمان واكنش در مرحلۀ پيش از فرود منجر به تغيير در زمانبندي فعاليت عضله نازك نئي بلند و كنترل وضعيتي پويا مي شود كه احتمالاً مي‌تواند عملكرد اندام تحتاني افراد مبتلا به بي ثباتي عملكردي مچ پا را بهبود بخشد.

Backgrounds and Aim: Plyometric exercises may increase performance and decrease injury risk in female athletes, but its effects on functional ankle instability is unclear. The aim of this study was to evaluate the effect of six weeks of plyometric training on dynamic postural control and timing of selective calf muscles activation in active females with functional ankle instability in single leg drop landing. Materials and Methods: surface electromyography was recorded from peroneus longus, tibialis anterior and medial gastrocnemius muscles of 30 active females with functional ankle instability. Modified Star excursion test were used for evaluation of the dynamic postural control. In current study, we used the Pi-Huang (2014) plyometric training protocol for six weeks and 18 sessions. Paired and sample t tests in significant level of 95% were used for statistical analysis in SPSS software version 20. Results: The results indicating a significant increasing in the peroneus longus muscle activity (p=0.036), improving dynamic postural control (Anterior (p=0.001), posterior-medial (p=0.001) and posterior- lateral (p=0.021)) and also no significant changes in onset of tibialis anterior (P=0.831) and medial gastrocnemius (P=0.618) muscles activity after the six-week plyometric training. Conclusion: Plyometric training with accelerating the reaction time in prelanding phase, could modified the timing of peroneus longus muscle and dynamic postural control that may improve the lower extremity performance in patients with functional ankle instability.