مقايسهٔ «نيم‌رخ هوشي» و «مهارت اجتماعي» در دانش‌آموزان داراي اختلال رياضي و دانش‌آموزان عادي

A Comparison of The Intelligence Profile and Social Skills in Students With and Without Dyscalculia

هدف: پژوهش حاضر به‌منظور مقايسهٔ نيم‌رخ هوشي و مهارت‌هاي اجتماعي در دانش‌آموزان داراي اختلال رياضي و دانش‌آموزان عادي صورت گرفت. روش بررسي: اين پژوهش از نوع علّي-مقايسه‌اي بود. جامعهٔ آماري را كليهٔ دانش‌آموزان داراي اختلال رياضي و دانش‌آموزان عادي شهر اهر تشكيل مي‌داد. نمونهٔ اين پژوهش شامل 49 دانش‌آموز داراي اختلال رياضي و هم‌چنين 50 دانش‌آموز عادي بود. دانش‌آموزان داراي اختلال به روش نمونه‌گيري غيرتصادفي در دسترس و دانش‌آموزان عادي از ميان دانش‌آموزان مدارس عادي، به عنوان گروه مقايسه و به روش نمونه‌گيري خوشه‌اي چندمرحله‌اي انتخاب شدند و موردمقايسه قرار گرفتند. براي جمع‌آوري اطلاعات از مقياس هوش تجديدنظرشدهٔ وكسلر كودكان و پرسش‌نامهٔ مهارت‌هاي اجتماعي ماتسون استفاده شد. داده‌هاي پژوهش با آزمونT براي دو گروه مستقل و تحليل واريانس چندمتغيري، تجزيه‌وتحليل شدند. يافته‌ها: بين هوش كلّي دانش‌آموزان داراي اختلال رياضي و دانش‌آموزان عادي تفاوت معني‌داري وجود نداشت. بين نيم‌رخ هوش غيركلامي دانش‌آموزان داراي اختلال رياضي و دانش‌آموزان عادي تفاوت معني‌دار وجود داشت و با بررسي ميانگين نمرات ترازشدهٔ دو گروه در خُرده‌آزمون‌هاي هوش غيركلامي، تفاوت معني‌دار در تمام مؤلفه‌هاي هوش عملي مشاهده شد (0٫001>p). بين هوش كلامي دو گروه تفاوتي نبود. بين دانش‌آموزان داراي اختلال رياضي و دانش‌آموزان عادي در مهارت اجتماعي كل، تفاوت معني‌دار مشاهده شد و با بررسي ميانگين تمام مؤلفه‌هاي مهارت اجتماعي، به غير از مؤلفهٔ خودبرتربيني تفاوت معني‌دار مشاهده شد (0٫001>p). نتيجه‌گيري: يافته‌هاي حاصل از اين پژوهش، ضمن اينكه بر ضعف مهارت‌هاي اجتماعي افراد داراي اختلال رياضي در بيش‌تر مؤلفه‌هاي مهارت‌هاي اجتماعي تأكيد مي‌كند، بر لزوم توجه و پرورش مهارت اجتماعي در برنامهٔ آموزشي و توان‌بخشي براي اين گروه از دانش‌آموزان صحه مي‌گذارد.

Objective: The aim of the present study was to compare the intelligence profile and social skills between students with mathematic learning disabilities and their normal peers. The research is a causal-comparative one. Methods: The target population consisted of all second and third grade students with mathematic learning disabilities as well as their normal peers in Ahar, a city in East Azarbaijan-Iran. A sample consisting of 50 students with mathematic learning disabilities and 50 normal students was selected randomly. To collect data, Wechsler Intelligence Scale for Children- Revised (WISC-R) and Matson Evaluation of Social with Youngsters were used. Multivariate analysis of variance (MANOVA) and independent group t-test were used to analyze the data. Results: 1-In general intelligence, a statistically significant difference between students with mathematic disabilities and their normal peers was not found. 2- In practical nonverbal intelligence, a statistically significant difference between students with mathematic disabilities and their normal peers was not found after examining the mean of aligned scores in the two aforementioned groups (p<0.001). 3-In verbal intelligence, a statistically significant difference between students with mathematic disabilities and their normal peers was not found. 4- In social skills, a statistically significant difference between students with mathematic disabilities and their normal peers was not found after inspecting the mean of social skills components in all components except the egotism (p<0.001). Conclusion: The findings suggest that students with mathematic learning disabilities are weaker in some aspects of social and cognition skills including most indicators of social and non-lingual skills. It is suggested that special curriculum should be designed for such students to compensate for such weaknesses.