بررسي اثربخشي آموزش مبتني‌بر مدل هوش چندگانه بر خودپنداره و پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان پسر نارساخوان

Eeffectiveness of Instruction Based on multiple Intelligence model on the Self-Concept and Academic Achievement of Male Students with Dyslexia

زمينه و هدف: خودپنداره نقش مهمي در پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان داراي ناتواني‌هاي يادگيري ايفا مي‌كند. پژوهش حاضر با هدف بررسي اثربخشي آموزش مبتني‌بر مدل هوش چندگانه بر خودپنداره و پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان پسر نارساخوان انجام شد. روش‌بررسي: طرح تحقيق، نيمه‌تجربي از نوع پيش‌آزمون‌پس‌آزمون با گروه كنترل همراه با آزمون پيگيري بود. جامعهٔ آماري اين پژوهش را تمامي دانش‌آموزان پسر نارساخوان پايهٔ چهارم و پنجم ابتدايي شهر قزوين در سال تحصيلي 93-1392 تشكيل ‌دادند. 40 دانش‌آموز پسر نارساخوان مدرسهٔ اختلالات ويژه يادگيري انتخاب و به‌صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 20 نفر) قرار گرفتند. جمع‌آوري داده‌ها بااستفاده از آزمون خودپنداره‌ٔ تنسي و مقياس سنجش هوش‌هاي چندگانه عابدي صورت پذيرفت؛ همچنين معيار پيشرفت تحصيلي از ميانگين نمرات دروس دانش‌آموزان و با تبديل بازخوردهاي توصيفي به نمرات كمي به‌دست آمد. جهت تحليل داده‌ها از آمار توصيفي و استنباطي (تحليل واريانس با اندازه‌گيري مكرر) استفاده شد. يافته‌ها: بررسي دو گروه از نظر ميانگين خودپنداره و پيشرفت تحصيلي بااستفاده از ابزارهاي به‌كاررفته در مرحلهٔ پس‌آزمون و پيگيري، حاكي‌از افزايش خودپنداره و پيشرفت تحصيلي در گروه آموزش مبتني‌بر مدل هوش چندگانه بعد از مداخله است (0٫001>p). نتيجه‌گيري: مطابق با نتايج اين پژوهش، بااستفاده از مدل آموزشي مبتني‌بر هوش چندگانه مي‌توان خودپنداره و پيشرفت تحصيلي دانش‌آموزان نارساخوان را افزايش داد.

Objective: Self-concept plays an important role in the academic achievement of elementary students with Learning Disabilities (LD).The purpose of this research is to study the compiled eeffectiveness of instruction based on multiple intelligences model on the self-concept and academic achievement of male Students with dyslexia. Methods: Research plan, quasi-experimental pretest-posttest control group with follow-up testing was used. The population of this research included all dyslexic male students in the fourth grade and fifth grade school at Qazvin city in the academic year 2013-14. Fourty dyslexic male students in Special Learning Disorders School were chosen and participated in random replacement method in experimental and control groups (each group, n=20). For Data collection the Tennessee's Self-Concept Scale and Abedi's multiple intelligences scale were used. Also, the academic achievement of students' mean scores and low scores were obtained by converting descriptive feedback. To analyze the data, descriptive and inferential statistics (ANOVA with repeated measures) were used. Results: The investigation of two groups in terms of mean in the self-concept and academic achievement as well as their academic development through the tools used in the post-test and follow-up showed an increase in self-concept and academic achievement in the group after the intervention was based on multiple intelligences model (p<0.001). Conclusion: The results of this study, using a model based on multiple intelligences can be enhanced self-concept and academic achievement of students with dyslexia.