رمزشناسي اسطوره اي رنگ ها و اعداد در داستان رستم و اسفنديار

Mythological Semiology of Numbers and Colors in the Story of Rostam and Esfandiaar

اسطوره ها پس از پيدايش در ميان بشر اوليه و در واقع، آغاز دوره تكرار و تجلي شان، جايگاه خود را به شكلي ويژه در قالب نمادها، رمزها و استعاره ها در هنر و ادبيات يافتند. آنچه مايه ماندگاري بسياري از شاهكارهاي ادبي است، تكرار و تجلي نمودها، مفاهيم و در واقع داستان هايي است كه شايد بتوان ريشه آن ها را در قديمي ترين روزگاران يافت و اسطوره ها، همين مفاهيم و داستان هاي تكرار شده به اشكال گوناگون هستند. شاهنامه فردوسي، از جمله متون حماسي و اسطوره اي برجسته در جهان است كه سرشار از نمادهاي اسطوره اي است كه مرتبط ساختن آن ها با شخصيت ها و رويدادهاي داستان هاي شاهنامه به راحتي مشهود و قابل بررسي است؛ به ويژه در داستان رستم و اسفنديار كه در اين مجال به آن مي پردازيم و بازتاب و ارتباط اسطوره اي برخي عناصر و مفاهيم را با روايت فردوسي و شخصيت سازي او از نگاهي تازه بررسي مي كنيم. آنچه در اين داستان، نمود اسطوره اي بيشتري دارد، مجموعه اي از رنگ ها و اعداد هستند كه از نظر اسطوره شناسي، با عناصر ديگر داستان ارتباط دارند. اين موارد كه كه انتخاب آن ها گاهي آگاهانه به نظر مي رسد، با هماهنگي ويژه اي كه با شخصيت ها و هويتشان و رويدادهاي داستان دارند، در مسير تبيين و تكميل ساختار داستان حركت مي كنند.

After their birth among primitive men and their reappearance، myths gained a special position in art and literature in the form of symbols and metaphors. The appearance and frequency of symbols، ideas and stories whose origins could be traced back in the ancient times make some masterpieces everlasting. Ferdowsi’s Shahnameh is one of the important mythological and epic masterpieces that perceives full mythical symbols، especially in the story of Rostam and Esfandiar. This article examines the mythical relations between a set of colors and numbers in Ferdowsi’s story and other story elements. These instances، sometimes chosen purposefully، move in the way of story completion، through a certain harmony with characters، their identity and the story incidents.