بررسي درون مايه شعرهاي كوتاه سهيل محمودي با تكيه بر هايكو و سن ريو در سه دفتر: روياي درخت، ريشه داراست؛ بهار، ادامه پيراهن توست؛ حالا، هردو تنهاييم

An Investigation of the themes of Soheil Mahmoudi's short poems on the Basis of Haiku and Senryu in his three books: The Dream of Tree is Deep-rooted, Spring is the Train of Your Dress, and Now We Are Both Alone

شعر كوتاه دركمترين زمان بيشترين معاني را به مخاطب متفكر و جدي امروز انتقال مي دهد و به دليل آزادي از قيود زباني، زماني و وزني، نوعي بي پروايي، رهايي و ابراز وجود در برابر قالب و انديشه هاي كهنه گراست. اگرچه شعر كوتاه از ميراث هاي اصيل ادبي ماست اما گاه با دو قالب هايكو و سن ريو كه اصالت ژاپني دارند نيز قابل ارزيابي است؛ مي توان گفت كه دليل توجه روز افزون به اين نوع شعري، همگامي و هم نوايي آن با سرعت جامعه مدرنيته است. شعرهاي كوتاه سه دفتر مورد نظر، با وجود پايبندي به ساختار هايكو و سن ريو، در درون مايه و محتوا، فراتر رفته، بر مبناي شعر جوششي، فرديت يافته و از قيد تكرار و تقليد رها است. ردپاي فرهنگ ملي، آييني و ساير شاخصه هاي روزگار و جامعه شاعر در محتواي اشعار او بارز است.

Short poems deliver the most meaning in the shortest time to today’s thoughtful and serious audience، and because of being free from language، time، and meter constraints، is a kind of incaution، freedom، and self-assertion against conservative forms and ideas. Although short poem is among our original literary heritages، sometime it is also comparable to the two Japanese forms of haiku and senryu. It can be said that the reason for the increasing attention to this kind of poetry is its synchronization and harmony with the pace of modern society. While being adherent to the structure of haiku and senryu، the short poems in the three studied books have gone further in terms of theme and content، and being based on improvised poetry، they are individuated and free from the shackles of repetition and imitation. The content of his poems reveal traces of national، ritual culture and other properties of the time and the society in which the poet lived in his poem’s them.