خوانشي ساختار گرايانه از داستان «كلاغ‌ها»ي نادر ابراهيمي

A Structuralist Reading of the Story of Crows by Nader Ebrahimi

گريماس از ساختارگرايان و نظريه‌پردازان نشانه‌شناسي، با تأكيد بر ساختار روايت كوشيد با عبور از رويه يا سطح و ساختار متن، به لايه‌هاي دروني آن دست يابد. رويكرد اصلي گريماس، يافتن ارتباط ساختاري پنهاني است كه در فرايند توليد معنا مؤثر است. در حقيقت، نويسنده‌ با ايجاد نوعِ خاص روايت و راوي در داستان خود، سلسله‌اي زنجيره‌وار از «فرستنده/ پيام/ گيرنده» را به كار مي‌گيرد و با ايجاد ساختاري درست و منسجم براي يك داستان به زيبايي اثر مي‌افزايد. بنابراين، نگارنده در اين مقاله بر آن است، با كاربرد شيوه‌هاي جديد تحليل داستاني، نقد روايتي (استفاده از فرايند پايدار و ناپايدار) و الگوي كنش‌گر گريماس يكي از داستان‌هاي برتر نادر ابراهيمي، (كلاغ‌ها)، را بررسي و تحليل كند و به ياري روايت‌شناسي، ساختار و مناسبات دروني نشانه‌هاي متن و با كاربرد نشانه‌شناسي، ارتباط ميان شخصيّت‌هاي داستاني را تبيين نمايد و به اين ترتيب زمينهاي را براي آشنايي با انديشههاي نادر (= ناب) و شناخت شيوهي داستانپردازي اين نويسنده فراهم آورد. واژههاي كليدي:

Greimas، a structuralist and semiology theoretician، made an attempt to reach the inner layers of a text by going through the surface and the structure of the text. He wanted to find the hidden structure influential in the production of meaning. In fact، a writer، by creating a special kind of narration and narrator in his/her story، produces a chain–like series of sender/ message/ receiver) to present coherent structure for a story. The aim of this paper is to analyze "Crows"، one of the best stories of Nader Ebrahimi by using narrative analysis (permanent and non–permanent process) and Actantial Model of Greimas. In this way with the help of narratology the structure and internal relationships of signs of the text، the likns between the characters are clarified.