بررسي مفهوم توانمندسازي در داستان‌هاي احمد اكبرپور

The Theory of Empowerment in Ahmad Akbarpour’s Novels

احمد اكبرپور(1349) با سبك و شيوه­ي روايتي پست­مدرنش در داستان‌هاي كودك و نوجوانان خود، تحول عظيمي را در ادبيات كودك معاصر كشورمان ايجاد كرده است. در داستان‌هاي او معمولاً رابطه­ي جالبي ميان نويسنده، شخصيت‌ها به­خصوص قهرمان داستان و حتي خواننده وجود دارد كه باعث متمايز شدن كارهاي اوشده است. مفهوم قدرت در تمامي عرصه­هاي زندگي اهميت بسياري داردو در ادبيات كودك نيز به­وضوح بيش‌تري يافت مي­شود؛ چون نويسندگان ادبيات كودك اغلب بزرگسال هستند. اما گاهي نويسندگان ادبيات كودك در آثار خود روابط قدرت سلسله­ مراتبي را مي­شكنند و به اين ترتيب، به خوانندگان قدرت و اميد بيش‌تري مي­دهند. اين نويسندگان اغلب به صورت ناخودآگاه از تكنيك‌ها و روش‌هاي توانمندسازي بهره مي‌گيرند. اين مقاله سعي دارد نويسندگان ادبيات كودك را با اين تكنيك‌ها آشنا كند تا آن‌ها بتوانند آگاهانه در توانمندسازي خوانندگانشان سهمي داشته باشند. با استفاده از تئوري توانمندسازي برگرفته از اليشوا سادان (2004) و مناسب كردن اين تئوري براي ادبيات كودك، نگارندگان اين مقاله داستان‌هاي من نوكر بابا نيستم، غول و دوچرخه، و روياهاي جنوبي اكبرپور را از ديدگاه توانمندسازي بررسي مي­كنند. در پايان شگردهاي توانمندسازي كه اكبرپور از آن‌ها بهره‌گرفته است، معرفي مي‌شوند.

Ahmad Akbarpour (1970) is an Iranian writer of children’s and young adults’ fiction who has been highly influential in the domain of Iranian modern children’s literature due to his postmodern narrative style. He has published many novels in which there always exists an interesting relationship between the writer and the characters. The issues of power and empowerment play a very important role in everyday life. The adults are likely to impose their dominancy over the children using all their power either by punishment or other familiar ways. The writers of children's literature-mostly being adults themselves-include these issues in their works. However، there are some writers who sometimes try to break the hierarchical power relationship between adults and children in order to empower the children. In this paper، the researchers have used Elisheva Sadan's theory of empowerment mentioned in her، Empowerment and Community Planning: Theory and Practice (2004)، and have applied this theory to Akbarpour’s three works: I Am Not Dad’s Servant (Man Nokar-e Baba Nistam)، Ghoul and the Bicycle (Ghul va Docharkhe) and The Southern Dreams (Royahaye Jonubi). Finally، the paper introduces some empowering tactics that Akbarpour has employed.