آثار ترافيك درون‌شهري سنندج بر سلامت جسماني ساكنين از ديدگاه ساكنين و مطلعين كليدي: يك مطالعه كيفي

Impacts of Urban Traffic Jams on Physical Health of Residents from the Inhabitants‘ Perspective in Sanandaj City :A Qualitative Study

زمينه و هدف: ترافيك و حمل‌ و نقل بخش مهمي از طيف عوامل اجتماعي، اقتصادي و محيطيِ خارج از بخش بهداشت و درمان است كه بر سلامت اثرگذار است. هدف از مطالعه حاضر، تبيين ديدگاه‌هاي ساكنين شهر و مطلعين كليدي از اثرات ترافيك درون‌شهري سنندج بر سلامت جسماني آن‌ها بود. مواد و روش‌ها: مطالعه به‌صورت كيفي و به روش تحليل محتواي قراردادي در سال 1393 انجام شد. بيست و دو تن از شركت‌كنندگان در پژوهش، از ساكنين شهر و 8 تن مطلع كليدي بودند كه به ترتيب در جلسات مصاحبه گروهيِ متمركز (4 جلسه) و مصاحبه عميق فردي (8 جلسه) مصاحبه شدند. روش نمونه‌گيري مبتني بر هدف بود. براي تحليل داده‌ها از نرم‌افزارMAXQDA10 استفاده شد. يافته‌ها: از ديد مشاركت‌كنندگان، ترافيك درون‌شهري سنندج دو اثر مستقيم و غيرمستقيم بر سلامت جسماني ساكنين داشت؛طبقه اثرات مستقيم شامل هشت زيرطبقهبود: ايجاد پيري زودرس، خستگي مفرط، بيماري‌هاي روان‌تني، مشكلات سيستم اسكلتي عضلاني، سيستم گوارش، سيستم اعصاب، سيستم تنفس، و سيستم قلبي-عروقي و طبقه اثرات غيرمستقيم نيز شامل چهار زيرطبقه بود: اثرات ناشي از اتكاي محض به خودرو، اثرات ناشي از تصادف، اثرات ناشي از تراكم بيش از حد خودرو، و اثرات ناشي از آلودگي هوا. نتيجه‌گيري: پژوهشگران حوزه سلامت و دست‌اندركاران سيستم ترافيك شهري بايد مطالعات جامعي را براي ارزيابي اثرات ترافيك و حمل‌ و نقل درون‌ شهري بر سلامت در كشور طرح‌ريزي كنند تا بتوانند اثرات آن را بر سلامت جسماني افراد پس از وضع هر قانون و برنامه‌اي رصد نمايند و راهكارهاي ارتقادهنده سلامت را با انجام اقدامات جامعه‌محور و با هماهنگي بين سازمان ‌هاي مربوط به اجرا بگذارند.

Background and Objective: Traffic jams and transportation are an important part of the spectrum socioeconomic and environmental factors outside the health system with impacts on health. The aim of this study was to explain the residents’ viewpoints about the impacts of urban traffic on their physical health in Sanandaj. Methods: The study was carried out qualitatively with content analysis method in 2014. Twenty-eight residents of the city were selected as participants who were interviewed in Focus Group Discussions (FGDs) (4 sessions) and in-depth individual interviews (8 sessions). A purpose-based sampling method was used in this study. The MAXQDA10 software was applied to facilitate the process of coding and categorizing the data. Results: Based on the viewpoints of the participants, urban traffic jams had two direct and indirect negative impacts on physical health. The direct effects included premature aging, excessive fatigue, and mental illness and make some problems in the musculoskeletal system, digestive system, nervous system, respiratory system, cardiovascular system. The indirect influences included pure reliance on the car, accidents, traffic congestion and air pollution. Conclusion: Healthcare researchers and urban traffic policymakers should design comprehensive studies to assess the impacts of urban traffic jams and transportation on community health. Therefore, they would be able to investigate the impacts on the health of individuals after the enactment of each law and planning and to implement community-based health promoting strategies in the society.