بررسي فرآيند فرديت در داستان كبوتر سفيد كنار آينه از احمدرضا احمدي

A Study of Individuation Process in Ahmadreza Ahmadi's Story, "The White Pigeon beside the Mirror"

داستان‌هايي كه براي كودكان نوشته مي‌شوند سرشار از نمادهايي است كه اگر به‌خوبي رمزگشايي و تبيين شوند مي‌توانند ما را در رسيدن به دركي متفاوت‌ و گاه عميق‌تر از داستان هدايت كند. از رويكردهايي كه راه منتقد را براي بررسي لايه‌هاي ژرف‌تر اثر باز مي‌گذارند مي‌توان به نقد كهن‌الگويي يونگ اشاره كرد. يونگ با تبيين واژه‌هاي به‌كارفته در اثر به‌عنوان نمادهاي ناخودآگاه جمعي انسان، به تحليل و بررسي آفرينش‌هاي ادبي مي‌پردازد. در اين پژوهش سعي شده است تا داستان كبوتر سفيد كنار آينه از احمدرضا احمدي با رويكرد نقد كهن‌الگويي يونگ و در سه سطح موقعيت‌هاي كهن‌الگويي، نمادهاي كهن‌الگويي و شخصيت‌هاي كهن‌الگويي بررسي شود. يافته‌هاي پژوهش نشان مي‌دهد كه اين داستان با دربرداشتن سه سطح فوق در پي رسيدن و رسانيدن كودك به فرديت است. به‌عبارت‌ديگر در اين داستان كودك با آغاز و به پايان‌بردن سفري كه بي‌شباهت به گذر از معصوميت و كسب تجربه و رسيدن به معصوميتي نظام‌مند نيست، فرآيند فرديت خويش را كامل مي‌كند و به وحدت خودآگاهي و ناخودآگاهي مي‌رسد.

Stories written for children are usually full of symbols and signs which can lead the reader to better perception if understood and appreciated properly. Jungian approach helps us to analyze deeper layers of meaning through signs and symbols of the unconscious. In this study of "The White Pigeon beside the Mirror" by Ahmadreza Ahmadi، archetypal characters، situations and symbols are analyzed. It is argued that with these archetypes the child character goes through the process of individuation. The character goes on a voyage which has several stages moving from innocence to experience and finally gains organized innocence harmonizing the unconscious and the conscious.