عوامل اقتصادي مؤثر بر اشتغال زنان در ايران

Evaluating the Economic factors affecting employment of women in Iran Using artificial neural network approach

مروزه با توجه به نقش زنان، اهميت‌دادن به وضعيت اشتغال زنان و هدايت آن‌ها به بازار كار مي‌‌تواند زمينه بهره‌گيري بهتر جامعه از اين نيروي بالقوه را فرآهم آورد. به همين دليل شناخت مجموعه عوامل زمينه‌ساز مشاركت هرچه بيش‌تر اين جمعيت توانمند در عرصه‌هاي اقتصادي و اجتماعي كشور اولويت ويژه‌اي دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسي تأثير متغيرهايي چون نرخ پوشش آموزش ابتدايي، متوسطه و عالي براي دختران، سهم ارزش افزوده بخش صنعت در توليد ناخالص داخلي (شاخص مراحل توسعه)، مجذور سهم ارزش افزوده صنعت (شاخص توسعه يافتگي)، نسبت ازدواج به طلاق (شاخص اجتماعي – فرهنگي)، سهم مخارج دولت از توليد ناخالص داخلي (شاخص اندازه دولت ) بر اشتغال زنان در ايران طي سال‌هاي 1390-1347 بود. بدين منظور از مدل شبكه عصبي مصنوعي استفاده شد. نتيجه پژوهش نشان مي‌دهد كه در دوره مورد بررسي افزايش درجه توسعه يافتگي كشور و بالا‌رفتن سطح تحصيلات زنان، بيش‌ترين تأثير را در افزايش سهم زنان در نيروي كار داشته است.

GIven the importance of role of women in today's world, improvement of their employment and guiding them through labor market will provide an opportunity for society to benefit from this great potential work force. Thus identification of factors that make the conditions of cooperation of women in economic and social areas has main priority. Present study investigates the impact of some variables including Percentage of girls enrolled in primary, secondary and higher education, share of value-added of industry in GDP (development process indicator), square of the value added of industry (development index), marriage to divorce ratio ( socio - cultural index), government share of GDP (size of government index) on women employment in 1968 to 20] I. This research uses artificial neural network to analyze data. Findings indicate that in this time period increase in development of the country and proliferation of women education are the most influential factors among women as work force.