تحليل فضايي شاخص‌هاي عمده اشتغال زنان در كشور

Spatial analysis of the major employment indicators of women in Iran

ژوهش حاضر كه از نوع توصيفي ـ تحليلي بود، با هدف تحليل فضايي و تعيين جايگاه هر يك از استان‌هاي كشور به لحاظ بهره‌مندي از شاخص‌هاي اشتغال زنان و تبيين ميزان شكاف بين مناطق كشور در زمينه بهره‌مندي از شاخص‌هاي مذكور انجام شد. اطلاعات مربوط به 16 شاخص‌ مورد بررسي در زمينه اشتغال زنان، از مستندات سال 1389 مركز آمار كشور جمع‌آوري شد. در اين مطالعه استان‌هاي كشور بر اساس شاخص‌هاي اشتغال زنان با استفاده از روش‌هاي آماري و مدل TOPSIS تحليل شد. در اين تحليل از نرم افزارهاي SPSS و ArcGIS استفاده شد. نتايج پژوهش نشان مي‌دهد كه در بين استان‌هاي كشور از لحاظ بهره‌مندي از شاخص‌هاي اشتغال زنان نابرابري و شكاف زيادي وجود دارد. نتايج تحليل خوشه‌اي نشان داد، 20 درصد استان‌هاي كشور در سطوح بسيار بهره‌مند و بهره‌مند، حدود 13 درصد در سطح نسبتاً بهره‌مند (متوسط) و حدود 67 درصد در سطوح محروم و بسيار محروم واقع شده‌اند. نهايتاً نتايج تحليلي پژوهش بر اساس نمايش توزيع فضايي با استفاده از نرم‌افزار ArcGIS، نشان داد كه ميزان بهره‌مندي از شاخص‌هاي اشتغال زنان در مناطق شمال غرب و شمال شرق ايران مطلوب‌تر و در مناطق مركزي (به استثناء استان اصفهان) و جنوبي (جنوب، جنوب‌شرق و جنوب‌غرب) كشور وضعيت نامطلوبي دارد.

The aim of the present study, as a descriptive analytical study, is spatial analysis and determination of position of each province of Iran in regard to women employment, and to explain the gap between the different regions of the country .Data on ] 6 indicators of women employment was gathered from 20 I 0 documentations of Iran Statistics Center. Data were analyzed using SPSS software, TOPSIS Model and ArcGIS software. The results showed that there are wide gaps among the provinces regarding women employment indicators. The result of the cluster analysis indicated that in general, about 20 percent of the provinces were in very enjoyed and enjoyed level, about ]3 percent in moderate level and about 67 percent in deprived and very deprived level. Finally, the analytic results of the study, based on display of spatial distribution using ArcG IS showed that the amount of enjoyment of women's employment in northwest, east and north east of Iran is more desirable and in the central regions (except Isfahan) and southern regions they have an undesirable situation.