بررسي عوامل مرتبط با ميزان احساس امنيت اجتماعي شهروندان موردمطالعه زنان شهر كرمانشاه

مساله امنيت از گذشته هاي دور، همواره يكي از دغدغه هاي اصلي انسان و جوامع بشري به شمار رفته و به اعتقاد برخي از دانشمندان اين حوزه، دليل اصلي دست شستن از آزادي و حيات طبيعي و تن دادن به زيست جمعي است. با ورود به هزاره جديد، جهان شاهد رشد جمعيت و شهرنشيني؛ به ويژه در كشورهاي در حال توسعه بوده است. اين روند موجب گسترش پيكره شهرها و شكل گيري الگوي جديدي از شهرهاي بزرگ شده است. ظهور چنين شهرهايي همراه با بروز مسائل مختلف شهري، از قبيل: گسترش حاشيه نشيني، افزايش جرايم اجتماعي و در مجموع، افزايش بي نظمي شهري و كاهش امنيت اجتماعي بوده، زنان در اين مسائل اجتماعي دغدغه هاي خاص خود را دارند. مطالعه حاضر از نوع تحقيقات پيمايشي است. براي گردآوري اطلاعات مورد نظر به منظور دستيابي به اهداف تحقيق از «پرسشنامه» استفاده شده است. حجم نمونه 400 نفر از زنان 64-15 ساله ساكن شهر كرمانشاه بوده كه با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي انتخاب شده است. يافته ها بر اساس نتايج به دست آمده 33/3 درصد زنان، ميزان احساس امنيت اجتماعي در شهر مورد مطالعه را پايين، 52 درصد متوسط و 11/7 درصد بالا ارزيابي كرده اند. ميانگين نمره احساس امنيت اجتماعي براي زنان 31/1 است كه اين رقم نشان دهنده سطح پايين امنيت زنان در شهر كرمانشاه است. نتايج رگرسيون چند متغيره نشان داده عواملي كه به ترتيب بيشترين سهم را در تبيين متغير وابسته داشته اند، عبارتند از: پايبندي به مذهب، اطلاع رساني وسايل ارتباط جمعي، حمايت اجتماعي، وقوع جرم در منظر افراد، تحصيلات، قوميت، سن و رعايت نكات ايمني. در مجموع، اين متغيرها 54 درصد از متغير وابسته را تبيين كرده اند. پايبندي به مذهب و افزايش آگاهي زنان در مورد مسائل مربوط به امنيت اجتماعي و آموزش آن ها از طريق رسانه ها مي تواند باعث افزايش احساس امنيت اجتماعي بيشتر آن ها در جامعه شود.