زندان و زنداني در دوره صفويه

prisons and prisoners in the Safavid Period

حكومت صفويان در تاريخ ايران به‌عنوان يكي از دوره‌هاي مهم اين سرزمين شناخته مي‌شود، تا پيش از دوره صفويه هيچ يك از حكومت‌هايي كه در قلمرو سرزمين ايران به‌قدرت رسيدند، تشيع اثني عشري را به‌عنوان دين رسمي خود اعلام نكرده بودند، اما رسميت يافتن تشيع اثني عشري براي اولين بار در اين سرزمين، بوسيله حكومت تازه تأسيس صفويه، نيازمند استفاده از قوانين فقهي مربوط به آن بود، مسئله‌اي كه اين پژوهش به‌دنبال تحليل آن بر اساس منابع كتابخانه‌اي به روش توصيفي – تحليلي مي‌باشد، موضوع وضعيت حاكم بر زندان‌ها و زندانيان در اين دوره است، آنچه كه از منابع اين دوره مي‌توان استنباط كرد؛ قوانين حاكم بر صدور حكم زندان بيشتر عرفي بوده است و محاكم عرفي نقش فعالي در صدور حكم زندان داشتند، زندان عمومي به معناي خاص وجود نداشته بلكه زندان‌ها بر اساس طبقه اجتماعي فرد دسته‌بندي مي‌شدند،

Safavid rule is considered an outstanding era in Iranian history، In pre-Safavid era none of the governments declared Shiite as official religion of Iran، Shiite, being an official religion of Iran, necessitated implementation of Islamic legal rulings in the newly established Safavid dynasty، Present study, using descriptive-analytic method and taking advantage of library resources is an endeavor to investigate prisons and prisoners’ condition in this period، According to the documents and resources of this period, legal rules used for giving sentences to the prisoners were mostly based on customary laws، Customary courts played active role in issued prison sentences، There were no public prisons in the literal meaning of the word، However the prisons were classified according to social class of the prisoner،