برساخت اجتماعي هم‌باشي بر اساس تجربه زيسته نمونه‌اي از هم‌باشان

يكي از مباحث مهم در دنياي امروز، بحث تحوّل در الگوهاي هم­زيستي و شكل­گيري الگوهاي جديد هم­زيستي دو جنس مخالف مي­باشد. يكي از گونه­هاي جديد هم­زيستي كه به عنوان يك پديده­ي نوظهور اجتماعي مورد توجه محققان حوزه­ي خانواده در ايران قرار گرفته، هم­باشي است. هم­باشي به معناي زندگي مشترك دو جنس مخالف با هم، بدون ازدواج است. در تحقيق حاضر كه در كلانشهر تهران صورت گرفته، محققان برآنند كه علاوه بر شناخت اين پديده، به ابعاد اين هويت هم­زيستي از نگاه كساني كه اين تجربه زيسته را داشته­اند، پي­ببرند؛ تا بتوانند تصويري از برساختِ اين واقعيت اجتماعي ارائه دهند. اين تحقيق با رويكرد روش­شناختي تفسيرگرايانه به روش « نظريه زمينه­اي» انجام گرديد، با مصاحبه عميق از 15 نفر از كنشگران هم­باش اين نتيجه حاصل شد كه، هم­باشي از نگاه اين افراد در حقيقت خوانشي نو از مفهوم ازدواج در عصر حاضر مي­باشد. خوانشي نو در جامعه­اي كه در حال تجربه كردن اَشكال و صورت­هاي جديد از واقعيت­هاي اجتماعي دنياي مدرن است كه هرچند در فضاي فردي افراد به وقوع مي­پيوندد، ولي حاصل شرايط جديد اجتماعي و اقتصادي جامعه است.