مطالعة پديدة بي‌هنجاري ديني در بين دانشجويان دانشگاه‌هاي ايلام (ارائة نظرية مبنايي)

دين‌ يكي از كهن‌ترين نهادهاي بشري است كه به‌دليل مشروعيت‌داشتنِ هنجارهايش انسجام‌آفرين است، اما دگرگوني‌هاي اجتماعي ممكن است سبب كاهش مشروعيت هنجارهاي ديني در جامعه و استقرار هنجارهاي جديد و خويش‌آفرين شوند كه به پديده‌اي به نام بي‌هنجاري ديني خواهد انجاميد. در اين مقاله، به‌منظور مطالعة وضعيت بي‌هنجاري ديني دربين دانشجويان دانشگاه‌هاي ايلام، پس از مرور مطالعات پيشين و تدوين چارچوب مفهومي در چارچوب پارادايم كيفي، سنت تفسيري و نظرية مبنايي، و با بهره‌گيري از ابزار مصاحبة نيمه‌ساختمند، داده‌هاي تحقيق جمع‌آوري شد. يافته‌ها نشان‌دهندة وجود پديدة بي‌هنجاري ديني دربين گروهي از دانشجويان است كه شامل مراحل دين عادي، ورود به دانشگاه، تحولات زيست دانشجويي، ترديد در هنجارهاي ديني، بحران مشروعيت هنجارها و استقرار نظام هنجاري جديد است. دانشجويان به‌منظور رهايي از تعارض‌هاي ناشي از بي‌هنجاري ديني، به ايجاد گونه‌هايي از دين‌داري خودمرجع و خنثي‌سازي اثرهاي آن اقدام مي‌كنند. مقولة‌ كانوني اين مطالعه ناحتميّت دين است. در اين مطالعه، الگوي پارادايميك اخذشده از داده‌ها در چارچوب نظرية مبنايي درقالب عوامل علّي، زمينه‌اي، مداخله‌اي‌، راهبردي و پيامدي ترسيم، توصيف و تشريح شده است.