مروري بر موانع توسعه كارآفريني در بخش كشاورزي

مطالعات متعدد حاكي از آن است كه از جمله راهكارهاي مهم توسعه اقتصادي- چه در شهرها و چه در روستاها- ايجاد اشتغال و مهم‌ترين سازوكار و ابزار آن، كارآفريني است. كارآفريني باعث كاهش بيكاري، افزايش بهره‌وري افراد، منابع و در نهايت افزايش درآمد مردم جامعه مي‌شود. اگرچه كارآفريني تنها راهكار اشتغال‌زايي و افزايش درآمدهاي مردم روستايي نيست؛ اما قطعاً بهترين و بهره‌ورترين نوع آن است. چنانكه امروزه، نقش كارآفريني به‌عنوان موتور توسعه اقتصادي به‌طور گسترده‌اي توسط سياستگذاران در بسياري از كشورها- از جمله ايران- به رسميت شناخته شده است. اما بر سر راه كارآفريني كارآفرينان در كشور به‌طور عام و در بخش كشاورزي به‌طور خاص موانعي قرار دارد. در اين تحقيق ضمن بحث و بررسي در خصوص تاريخچه كارآفريني، مزايا و منافع كارآفريني، مفهوم كارآفريني و كارآفرين، به موضوع موانع توسعه كارآفريني در بخش كشاورزي به تفضيل پرداخته شد. نتايج مطالعه حاضر حاكي از آن است كه مانع سياستگذاري و برنامه‌ريزي، مانع اقتصادي، مانع پشتيباني و حمايتي، مانع آموزشي و اطلاع‌رساني، مانع زيرساختي و مانع فرهنگي عمده‌ترين موانع توسعه كارآفريني در بخش كشاورزي مي‌باشند. در پايان پيشنهادهايي جهت رفع موانع موجود بر سر راه كارآفريني كارآفرينان ارائه گرديد.