عنوان مقاله :
فراواني آنتيباديهاي ضد سيتومگالوويروس در اهداكنندگان خون اروميه
عنوان به زبان ديگر :
Prevalence of anti-CMV antibodies in blood donors in Urmia
پديد آورندگان :
حجازي، ساسان دانشگاه علوم پزشكي آذربايجان غربي , ملا عباس زاده، افسانه دانشگاه علوم پزشكي آذربايجان غربي , كرمي يار، محمد دانشگاه علوم پزشكي آذربايجان غربي
كليدواژه :
سيتومگالوويروس , انتقال خون , اهداكنندگان خون , ايران
چكيده فارسي :
سابقه و هدف
آلودگي با ويروس سايتومگال( CMV ) شيوع بالايي دارد. افراد آلوده ميتوانند از طريق اهداي خون خود، ويروس را به دريافت كنندگان سالم انتقال دهند. آلودگي با اين ويروس در افراد با ايمني طبيعي عموماًَ با ايجاد هيچگونه عارضه مضري همراه نيست، حال آن كه انتقال آن به افراد داراي نقص ايمني ميتواند به بروز عوارض جدي و مرگ و مير منجر گردد. به همين علت مطالعهاي به منظور تعيين شيوع آنتيباديهاي ضد سيتومگالو ويروس در بين اهداكنندگان خون در مركز انتقال خون شهرستان اروميه طراحي شد.
مواد وروشها
در اين مطالعه توصيفي ـ مقطعي، شيوع آنتيباديهاي ضد سيتومگالو ويروس( IgM, IgG ) در نمونههاي سرمي گرفته شده از 180 اهداكننده سالم خون در گروههاي سني و جنسي مختلف اروميه به روش اليزا مورد بررسي قرار گرفت. نتايج به دست آمده توسط نرم افزار آماري SPSS و آزمون كايدو( Chi-square ) تجزيه و تحليل شد.
يافتهها
بر اساس يافتههاي به دست آمده تمامي(100%) سرمهاي تحت بررسي صرف نظر از سن و جنس اهداكنندگان براي IgG مثبت بود. در عين حال فقط 5 نفر(2/8%) داراي IgM ضد CMV در سطح قابل اندازهگيري بودند كه 4 نفر مذكر و يك نفر مؤنث بود. اين افراد ساكن نواحي شهري بوده و در طيف سني 20 تا 50 سال قرار داشتند.
نتيجه گيري
شيوع بالاي آزمايش مثبت در اهداكنندگان نشان دهنده آن است كه تقريباًَ تمامي خونهاي اهدا شده حداقل براي بيماران داراي نقص ايمني ميتوانند داراي ماهيت عفوني باشند . يافتههاي اين مطالعه به وضوح نشان ميدهد كه زمان آن فرا رسيده است كه خونهاي اهدايي حداقل براي گروه گيرندگان داراي نقص ايمني همچون بيماران بدخيم تحت شيمي درماني و دريافت كنندگان پيوندهاي آلوگرافت از جهت احتمال آلودگي با ويروس CMV تحت غربالگري قرار گيرند يا حداقل ترتيبي اتخاذ شود كه اين گروه از بيماران نيز هم چون بيماران تالاسميك از روشهاي محافظتي مثل فيلترهاي لكوسيتي جهت انجام ترانسفوزيون بهرهمند گردند، روشي كه استفاده از آن در كشور ما در حال حاضر محدود به بيماران تالاسميك شده است.
چكيده لاتين :
Background and Objectives
Infection with cytomegalovirus (CMV) is very common. Contamiated persons can transmit the
virus to normal recipients through blood donation. While infection with CMV in normal
immunocompetent persons usually has no adverse outcomes, transmission of the virus to
immunocompromised patients can lead to serious morbidity and mortality. So we designed a
study to determine the prevalence rate of anti-CMV antibodies among the blood donors of
Urmia Blood Transfusion Center.
Materials and Methods
In this cross-sectional descriptive study, the prevalence rate of anti-CMV antibodies (IgM,
IgG) was estimated by ELISA method in serum samples obtained from 180 healthy blood
donors in various age and sex groups of Urmia.
Results
According to the findings, all (100%) of the sera studied were positive for IgG irrespective of
the age and sex of donors while only five persons (2.8%) had anti-CMV IgM at detectable
levels. There were four males and one female, all living at urban regions with the age range of
20 to 50 years.
Conclusions
The high rate of positive test results among blood donors indicated that nearly all of donated
blood units have an infectious nature at least for immunocompromised patients. The findings
of this study clearly show that it is time for all blood donations to be screened for CMV
infectivity at least for immunocompromised group of recipients such as the patients with
malignant diseases receiving chemotherapy and recipients of allograft organs. This group of
patients should at least benefit from protective measures in blood transfusion including the use
of leukocyte filters which is at the time being limited to thalassemic patients in our country.