فراواني آلل‌هاي D ضعيف در اهداكنندگان خون با روش‌هاي مولكولي

Frequency of Weak D alleles in Blood Donors by Molecular methods

سابقه و هدف از آن جايي كه شناسايي آنتي‌ژن‌هاي D ضعيف مي‌تواند از مصرف بي جاي خون RhD منفي و تزريق نا به جاي رگام در مادران جلوگيري نمايد، تعيين فراواني انواع آلل هاي D ضعيف در كشور ما ضروري به نظر مي‌رسد. در اين مطالعه فراواني اين آلل‌ها در بين اهداكنندگان خون 21 استان ايران در سال 1395 از طريق آناليز مولكولي بررسي گرديد. مواد و روش‌ها مطالعه انجام شده از نوع توصيفي بود. تعداد 105 نمونه خون داراي بيان ضعيف آنتي‌ژن D از اهداكنندگان خون جمع‌آوري و فنوتيپ نمونه‌ها از نظر آنتي‌ژن‌هاي D, C, c, E, e به وسيله روش‌هاي سرولوژيك تعيين گرديد و سپس وجود آلل‌هاي مختلف مسئول ايجاد فنوتيپ D ضعيف به وسيله روش‌هاي مولكولي RFLP ، PCR-SSP و تعيين تواليDNA ارزيابي شدند. يافته‌ها بيشترين فراواني مربوط به D ضعيف نوع 15 (38/1%) بود. نوع 1 (10/48%)، نوع 5 (7/62%)، نوع 4 (4/76%)، نوع 80 (3/8%)، نوع 3 (1/9%) و نوع 11 ، 8 ، 100 هر كدام(0/95%) بود. D ناقص با فراواني DLO (8/57%) و Va/DAU) 0/95%) ديده شد. نتايج اين مطالعه هم چنين همراهي D ضعيف نوع 15 را با آنتي‌ژن E و همراهي D ضعيف نوع 1 و D ناقص DLO را با آنتي‌ژن C نشان داد. نتيجه گيري در اين مطالعه تفاوت چشمگيري بين فراواني واريانت‌هاي D ضعيف در بين اهداكنندگان خون كشور ما در مقايسه با جمعيت‌هاي سفيد پوست اروپايي، آمريكايي و آفريقايي و هم چنين جمعيت آسيايي وجود دارد.

Background and Objectives Detection of weak D blood type can lead to the saving of RhD negative blood components and can reduce RhIG consumption. Therefore, determining the frequency of weak D alleles in our country is necessary. Materials and Methods In this descriptive study, a total of 105 blood samples with weak expression of D antigen from 21 provinces among Iranian blood donors were studied. The phenotype of samples was tested for Rh D, C, c, E and e antigens by routine serological methods. Weak D variants were evaluated by PCR-SSP, RFLP and DNA sequencing methods. Results Among 105 weak D samples, 9 weak D alleles and 2 partial D alleles were found. The most prevalent weak D type in our population was weak D type 15(38.1%), weak D Type 1(10.48%), Type 5(7.62%), Type 4 (4.76%), Type 80 (3.8%), Type 3 (1.9%) and Type 11 , Type 8 , Type 100 each (0.95%) and Partial D DLO (8.57%), and partial D V a /DAU (0.95%). We also observed the correlation between weak D type 15 and E antigen and weak D type 1 and Partial D DLO and C antigen. Conclusions There is a significant difference between the prevalence of Weak D variants among our blood donors compared to European and American white populations with a high incidence of weak D 1, 2 and 3, equally compared to African population with a high incidence of Partial D and weak D type 4, as well as Asian population with a high prevalence of Del.