عنوان مقاله :
بررسي چرائي مرجعيت خداوند در ضماير «متكلم مع الغير» قرآن
عنوان به زبان ديگر :
A Study on the Reason of Allah's Reference to Plural Form in Holy Quran
پديد آورندگان :
مرتضوي، ابراهيم دانشگاه اراك، اراك، ايران , طهماسبي بلداجي، اصغر دانشگاه اراك، اراك، ايران , قنبري، ليلا دانشگاه پيام نور بروجن، بروجن، ايران - گروه ادبيات عرب
كليدواژه :
علل و اسباب , تعظيم الهي , ضماير متكلم , قرآن
چكيده فارسي :
هدف از اين پژوهش تحليل و بررسي جايگاه پژوهشهاي قرآني در توليد علم جهاني با استفاده از فنون علمسنجي است. جامعه آماري را آن دسته از مطالعات قرآني تشكيل ميدهد كه در بازه زماني 20 ساله در پايگاه اطلاعاتي آي.اس.آي(تامسون رويترز) نمايه شدهاند. يافتهها نشان داد كه در بازه زماني مذكور تعداد 1479 ركورد در حوزه قرآني در پايگاه وبآوساينس نمايه شده است كه تنها 70 مورد آن متعلق به ايران ميباشد. بر اساس نتايج، كه كشور ايالات متحده با انجام 337 پژوهشِ قرآني در مقايسه با ساير كشورهاي جهان در رتبه نخست قرار دارد و ايران در رتبه چهارم جاي دارد.
چكيده لاتين :
Transcendent Allah cites himself in Holy Quran in sole speaker and sometimes in plural form; there is no doubt in sole speaker. But in plural form citation the main matter is the coincidence of plural form and Allah's monotheism. Scholars and intellectuals offer and express different interpretations and analyses. The present article studies this vital issue by emphasizing eloquence and interpretation scholars. Plural form citation of Allah is applied in Holy Quran for some important reasons such as: to express Allah's Greatness, to honor divine actions, to point out Allah's Great adjectives, to express Angels' roles and etc.
عنوان نشريه :
مطالعات قرآني
عنوان نشريه :
مطالعات قرآني