تحليل فرماليستي سوره مباركه قمر

Formalistic Analysis of Qamar Surah

گفتار پيش رو بر آن است تا سوره قمر، يكي از سور مكّي قرآن كريم را از ديدگاه نقد فرماليستي مورد تحليل قرار دهد و به اين مسأله بپردازد كه در كلام الهي، كه سرشار از مفهوم و معنا بوده و در هر حركت و سكون آن دريايي از مفهوم وجود دارد، چگونه به نحو اعجاب­انگيزي، جانب شكل و فرم نيز رعايت شده است؛ و با ملاحظه گفتمان و مباني نقد فرماليستي كه براي بررسي متن، خالق متن و جوانب متعدد ديني، سياسي، فرهنگي و ... را ناديده مي­ گيرد، مي­ كوشد صرفاً با تمركز بر خود متن، زيبايي ­هاي اعجاب‌آميز لفظي سخن الهي را به مخاطب عرضه كند. اين پژوهش با روش توصيفي- تحليلي به اين نتيجه رسيده است كه الفاظ و محتوا در قرآن كاملاً در تعامل دو طرفه و هماهنگ با هم بوده و الفاظ بكاررفته در آن محتوايي نو آفريده است كه به جرأت مي‌توان گفت تنها وسيله­اي كه توان بيان اين مفاهيم عميق قرآن كريم را دارد، همين الفاظ استعمال‌شده است و هرگز نمي­توان لفظ ديگري را جايگزين آن ساخت. حاصل اينكه در پرتو اين پژوهش، مسيري ديگر براي تبيين اعجازهاي بي ­شمار سخن الهي گشوده مي ­شود.

The present paper intends to analyze one of Meccan Surahs from formalistic criticism point of view to express that the Divine Words are full of concepts and meanings. The article which is done in descriptive – analytical method, comes to conclusion that the applied lexicons and contents in Quran are completely in interaction with each other and the applied terms have created new contents so that it can be claimed (bravely) this is the only technique to express the deep concepts of Quran and no other term or lexicon can be replaced; the results of this paper would open the new ways to express unlimited miracles of Divine words