نيازسنجي و تعيين دوره‌هاي آموزشي كاركنان واحد‌هاي آموزش و پژوهش دانشگاه هرمزگان بر اساس رويكرد شايستگي

اين مقاله فاقد عنوان لاتين مي باشد.

امروزه مسئله ارزيابي و سنجش نيازهاي آموزشي كاركنان در نظام‌هاي علمي و كاربردي و آموزش آنان كه قشر عظيمي از نيروي كار شاغل در سازمان‌ها هستند، جزء مسائل ضروري تشخيص داده‌شده است كه بايد براي رفع آن اقدام شود. هدف اصلي اين پژوهش نيازسنجي آموزشي كاركنان دانشگاه هرمزگان بر اساس شايستگي‌هاي محوري مي‌باشد. اين پژوهش ازنظر هدف كاربردي و ازنظر روش در گروه تحقيقات توصيفي_ پيمايشي قرار دارد. جامعه آماري اين پژوهش شامل خبرگان و كارشناسان (حوزه آموزش و پژوهش) دانشگاه هرمزگان است. ابزار گردآوري داده ­ها، پرسشنامه دلفي فازي است . ابتدا عوامل از پيشينه استخراج و اين عوامل توسط اساتيد بررسي و بومي سازي شد ،10 عامل اصلي و 52 شاخص شناسايي گرديد و سپس پرسشنامه دلفي فازي طراحي شد تا نيازهاي آموزشي كارشناسان حوزه ­هاي آموزش و پژوهش (تعيين سطح مطلوب) مشخص شود، در اين پژوهش كه نيازسنجي آموزشي بر اساس رويكرد شايستگي محوري انجام شد، مؤلفه هاي اصلي خروجي دلفي فازي عبارت بود از: مهارت هاي ارتباطي،مهارت هاي اطلاعاتي، مهارت حل­ مسئله، مهارت فني،مهارت استدلال، مهارت رهبري،مهارت هيجاني و تعاملات اجتماعي،شخصيتي و ارزشي، شايستگي فردي. در نهايت­، 15دوره­ آموزشي متناسب با نيازهاي تعيين‌شده (خروجي دلفي فازي) تعيين گرديده است.

اين مقاله فاقد چكيده لاتين مي باشد.