بررسي ويژگيهاي سبكي مناهج الطالبين في معارف الصادقين

Stylistic Analysis of “Menahaj Al-Talebin Fee Ma’aref Al-Sadeghin”

مناهج الطالبين في معارف الصادقين از كتابهاي تاريخ عمومي سدۀ هشتم است كه توسط علي بن حسين بن علي علاء قزويني (726 يا 727ق.- زنده در 793ق.) در سالهاي 778 و 779ق. به نگارش درآمده است. در اين مقاله نگارندگان كوشيده اند سبك علاء قزويني را از خلال كتابش بشناسند. لذا به تحليل كتاب مناهج الطالبين در سه سطح فكري، زباني و ادبي پرداخته اند. در سطح فكري تمايل وي به تشيّع بارزترين خصيصۀ وي است. در سطح زباني، بر لغات و تركيبات كمياب اين كتاب تأكيد شده است و در سطح ادبي برخي صنايع بديع لفظي و معنوي و نيز كاربرد علم بيان در اين كتاب بررسي شده است.

“Menahaj Al-Talebin Fee Ma’aref Al-Sadeghin” is one of general history books of 8th century, and had written by “Ali ben-Hoseyn ben-Ali, Alaa Qazvini” (726 or 727- 793 AH), in the period of 778-779 AH. The authors of this article tried to investigate Alaa Qazvini’s style through his book; so they interpreted “Menahaj Al-Talebin” in three different levels including: 1) Intellectual level, 2) Linguistic level, and 3) Literary level. His desire for Shia is the most significant intellectual feature. At the linguistic level, authors have focused on rare words and compounds used in this book. Finally, the use of eloquence and rhetorical figures have been reviewed in literary analysis of this book.