معرفي جلال الدين احمد كاساني و رسائل فارسي و ويژگيهاي سبكي او

Introducing Jalaluddin Ahmad Kasani and His Persian Treatises and Style Attributes

بخش عظيمي از ميراث گرانسنگ اسلام و ايران در زواياي كتابخانه هاي شخصي و عمومي و مراكز نگهداري نسخ خطي پنهانند كه در واقع، حاصل سالها تحقيق و تدقيق عميق دانشمندان بزرگ جهان اسلام و به ويژه جغرافياي قدسي و اقليم معنوي ايران اسلامي ميباشند و بديهي است كه واكاوي، بازيابي، معرفي و احياي علمي و فني آنها از ضروريات مسلم و از وظايف مهم مجامع علمي است. بر اين باور، مقاله حاضر به معرفي جلال الدين احمد كاساني، معروف به «خواجگي» و ملقّب به «مخدوم اعظم» و رسائل فارسي او پرداخته است كه از چهره هاي طريقه نقشبنديه از سلسله هاي تصوّف اهل سنّت است و كندوكاو در زندگي و آثار او بسياري از زواياي ناگفته اين طريقه ديرينه را آشكار ميسازد. با اين پژوهش، متوجّه ميشويم كه وي يكي از اقطاب طريقه نقشبنديه احراريه و در حقيقت، برجسته ترين شاگرد عبيدالله احرار بوده و بالغ بر 30 رساله متنوع در تصوّف نگاشته است كه همه آنها از نثري ويژه با سبكي خاص برخوردارند و داراي ويژگيهاي زباني، بلاغي و زيباشناسانه قابل توجّهي ميباشند كه نثر و نظم او را از ديگران متمايز كرده است.

The vast part of the heritage of Islam and Iran is hidden at the angles of personal and public libraries and manuscript centers , which, in fact, have been the result of years of in-depth research and analysis of the great scholars of the Islamic world, especially the sacred geography and spiritual realm of Islamic Iran, and it is evident that examination, retrieval, introduction and revival of their scientific and technical skills are indispensable and important tasks of scientific assemblies. The article seeks to introduce Jalaluddin Ahmad Kasani, known as "Khajaghi" and " Makhdoom Azam" and his Persian treatises, as one of the figures of the Naqshbandiyah of the Sunni Sufi dynasties, and the study of life and his works reveal many of the unspoken angles of this long-standing way. With this research, we find out that he is one of the sages of the Nagshbandiyah Ahrary and indeed the most prominent student of Obaid Allah, Ahrar, and wrote over 30 diverse treatises in Sufism, all of which have a special virtue with a particular style, and have linguistic features, a remarkable rhetoric and aesthetic that distinguishes prose and poetry from others.