نشانه ها و سازو كارهاي كنش ارتباطي و فرهنگ جهاني در روند جهاني شدن

Signs and Mechanism of Relatuonal Action and World Culture in Globalization Process

موضوع مربوط به فرهنگ جهاني را مي توان در ادبيات سياسي عصر جهاني شدن مورد كاوش قرار داد.نظام سرمايه داري از قرن 18 تلاش قابل توجهي براي گسترش فرهنگ جهاني در راستاي اهداف اقتصادي و راهبردي خود به انجام رساند.چنين روندي به گونه اي تدريجي تكامل يافته و زمينه هاي لازم براي چندجانبه گرايي فرهنگي،هنجاري و نهادي را به وجود آورده است.روند تكامل فرهنگ جهاني نشان مي دهد كه در هر دوران از تحول تكنولوژيك شكل خاصي از نشانه هاي فرهنگي ظهور مي يابد.اين امر نشان مي دهد كه جهاني شدن را بايد فرايندي طولاني و بدون وقفه دانست.رويكردهاي مختلفي در ارتباط با جهاني شدن و فرايندهاي آن ارايه شده است.در اولين مرحله،امانوئل والرشتاين«نظريه نظام جهاني»را در اوايل دهه 1970 تبيين نمود.از اين مقطع زماني به بعد رهيافت هاي ديگري توسط شولت،ديويد هلد،يوهان گالتونگ،مايكل بارنت،ويليام رابينسون و مري كلدور ارايه شد.در هر يك از اين رهيافت ها تلاش شده است تا شكل خاصي از فرهنگ كنش ارتباطي بازيگران در عصر جهاني شدن مورد ارزيابي تحليلي قرار گيرد.در اين مقاله تلاش مي شود تا از رهيافت تركيبي براي تبيين نشانه هاي فرهنگ جهاني استفاده شود.سوال اصلي مقاله آن است كه فرهنگ جهاني داراي چه نشانه ها و هنجارهايي مي باشد؟فرضيه مقاله بر اين موضوع تاكيد دارد كه فرهنگ نظام جهاني تحت تاثير شاخص هاي فرهنگ تعاملي و سازوكارهاي كنش ارتباطي شكل گرفته و زمينه لازم براي چند جانبه گرايي منطقه اي و بين المللي را فراهم آورده است.

فاقد چكيده لاتين