تحليل تأثير امنيت شهري در توسعه گردشگري (مورد مطالعه: شهر كرمان)

امنيت به واسطه اينكه همواره از دغدغه‌هاي بشري در طول تاريخ بوده است، پيوسته در نظريات متفكران و علما قابل پيگيري و شناسايي است. امنيت پيش نياز هر گونه توسعه در زمينه‌هاي گوناگون سياسي، اقتصادي و فرهنگي و علمي بوده است، همچنين مقوله امنيت در صنعت توريسم و توسعه آن در مناطق گردشگري تأثير به‌سزايي دارد. امنيت در حوزه توريسم به دو بخش مهم تقسيم مي‌شود، نخست امنيت گردشگران و دوم امنيت سرمايه و سرمايه‌گذاران، علاوه بر اين نقش و تأثير صنعت جهانگردي در ترسيم امنيت ملي در يك كشور چنان است كه اكثر كشورهاي توسعه‌يافته با وجود دارا بودن منابع كلان اقتصادي، ترجيح مي‌دهند بر صنعت توريسم متمركز شوند. هدف از اين پژوهش ارزيابي و تحليل نقش امنيت در توسعه گردشگري شهر كرمان است. روش پژوهش در اين مقاله رويكردي تحليلي- توصيفي دارد و در آغاز با استفاده از روش‌هاي كتابخانه‌اي به تدوين مباحث نظري پرداخته شده است و در گام بعد اطلاعات به روش ميداني با استفاده از پرسش‌نامه گردآوري شده است. جامعۀ نمونه بر اساس فرمول كوكران 384 نفر انتخاب شد كه در نهايت اطلاعات جمعآوري شده به وسيلۀ نرمافزار آماري SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت و براي آزمون فرضيهها از آزمون T و ضريب همبستگي اسپيرمن استفاده شده است. نتايج يافته‌ها حاكي از آن است كه با محاسبه شدت همبستگي 72/0، امنيت در شهر باعث افزايش مدت اقامت گردشگران در شهر مي‌شود، همچنين نتايج آزمون T اهميت عملكرد نيروي انتظامي را در افزايش امنيت نشان مي‌دهد و در انتها، آزمون هبستگي با ضريب 83/0 بين دو متغير نورپردازي در شهر و امنيت گردشگري نشان مي‌دهد كه با نورپردازي صحيح در شهر امنيت گردشگري نيز افزايش مي‌يابد.