بررسي و تبيين تأثير عملكرد پليس جامعه‌محور بر احساس امنيت زنان (مورد مطالعه: كلانشهر تهران)

احساس امنيت زنان موضوع و مسئله پژوهش حاضر را تشكيل مي دهد. در ميان تجربه هاي مختلفي كه ممكن است به دليل داشتن نوع فيزيك بدني و ساير شرايط خاص فرهنگي و اجتماعي براي زنان به وجود آيد تجربه احساس ناامني به طوركلي و ترس از مورد تجاوز و تهاجم واقع شدن به طورخاص از جدي ترين آنها است. پژوهش حاضر با هدف سنجش ميزان احساس امنيت زنان و تعيين چگونگي تأثير عملكرد پليس جامعه محور بر آن انجام شده است. روش مورد استفاده در اين پژوهش از نوع پيمايش بوده و جمعيت آماري اين پژوهش را زنان 15 تا 64ساله ساكن در خانوارهاي معمولي سطح شهر تهران تشكيل مي دهد كه ازطريق فرمول كوكران حجم نمونها ي به تعداد 350نفر تعيين و بر مبناي روش نمونه گيري خوش هاي انتخاب شده است. در تحليل رابطه متغيرها و آزمون فرضيه هاي پژوهش از آزمونهاي همبستگي و همچنين تحليل عاملي استفاده شده است. نتايج توصيفي پژوهش نشان مي دهد كه ميزان احساس امنيت زنان در شهر تهران در سطح متوسط مي باشد و براساس آمارهاي استنباطي فرضيه هاي پژوهش مبني بر تأثير عملكرد پليس جامعه محور بر احساس امنيت زنان تأييد شد. بر اساس تحليل همبستگي بين متغيرهاي مستقل(عملكرد پليس جامعه‌محور با شاخص هاي عملكرد سامانه نظارت همگاني و پليس محله) با متغير وابسته (احساس امنيت زنان) در سطح اطمينان 95/0 رابطهاي معنادار و مثبت برقرار است. همبستگي احساس امنيت زنان با تركيب خطي شرايط علي مذكور نيز معنادار مي باشد. پيشنهادهاي كاربردي نيز متناسب با نتايج و يافته ها در پايان پژوهش ارايه شده است.