تخمين منحني مشخصه آب خاك با استفاده از منحني دانه‌بندي و چگالي ظاهري خاك

به‌دست آوردن منحني مشخصه آب خاك در آزمايشگاه وقت‌گير بوده و همراه با خطاست. به اين دليل پژوهندگان زيادي در دنيا سعي كرده‌اند روش‌هايي ارائه دهند كه به كمك آنها بتوان منحني مشخصه را به نحو آسان‌تري به دست آورد. يكي از اين روش‌ها استفاده از منحني دانه‌بندي و چگالي ظاهري خاك مي‌باشد. در اين روش، منحني دانه‌بندي را به چند قطعه بر مبناي اندازه ذرات تقسيم كرده و با توجه به ميانگين شعاع ذرات و درصد ذرات بزرگ‌تر از هر اندازه و روابط موجود مي‌توان منحني مشخصه آب خاك را به دست آورد. در اين روش از پارامتري به نام α (عامل مقياس) استفاده مي‌شود كه مقداري است ثابت و يا از روش‌هاي خطي و لجستيك به دست مي‌آيد. مقدار ميانگين α براي خاك‌هاي با بافت رس، رس سيلتي و لوم شني به ترتيب برابر 159/1، 229/1 و 494/1، براي دو بافت لوم 391/1 و 393/1 و براي دو بافت لوم رسي سيلتي برابر 253/1 و 254/1 به دست آمد. در بسياري از مواقع منحني دانه‌بندي خاك مورد نظر به طور كامل وجود ندارد و تنها درصد ذرات رس، سيلت و شن خاك در اختيار مي‌باشد. در اين صورت، نخست منحني دانه‌بندي خاك تخمين زده شده و سپس با استفاده از آن منحني مشخصه آب خاك به دست مي‌آيد. در اين پژوهش از اطلاعات درصد ذرات مختلف خاك و چگالي ظاهري هفت خاك مختلف استفاده و منحني مشخصه خاك‌هاي فوق به روش‌هاي لجستيك و خطي تخمين زده شد و با نتايج اندازه‌گيري شده مقايسه گرديد. براي تخمين منحني دانه‌بندي خاك‌هاي فوق نيز از دو مقدار حد انتهايي شعاع ذرات خاك برابر 125 و 999 ميكرومتر استفاده شد. نتايج نشان داد كه استفاده از شعاع 999 ميكرومتر براي تخمين منحني مشخصه مناسب‌تر مي‌باشد. علاوه بر آن، در بافت‌هاي رس، رس سيلتي و لوم رسي سيلتي معادله خطي و در بافت‌هاي لوم و لوم شني معادله لجستيك براي تعيين α مناسب‌تر است.