بررسي عملكرد و مشاركت علمي ژورنال سلامت كار ايران: يك مطالعه علم سنجي

Performance and Scientific collaboration of Iran Occupational Health Journal: A scientometric analysis

زمينه و هدف: عملكرد و ميزان مشاركت علمي مجلات و سازمان ها يكي از شاخص هاي رايج علم سنجي بروندادهاي علمي است. ژورنال سلامت كار ايران، يكي از مجلات علمي-پژوهشي وابسته به دانشگاه علوم پزشكي ايران است كه ماموريت آن تهيه و انتشار شواهد علمي در حوزه بهداشت كار، بهداشت حرفه اي و ارتقاء سلامت در سطح ايران است. اين مطالعه با توجه به اهميت بررسي عملكرد و ميزان مشاركت علمي اين ژورنال انجام شده است. روش بررسي: اين يك مطالعه علم سنجي است كه با روش تحليل استنادي و محتوايي با استفاده از سرشماري مقالات و نيز با استفاده از داده هاي پايگاه اسكوپوس انجام شده است. كليه مقالات منتشر شده بين سال‌هاي 1391-1396 بررسي شد. تحليل محتوايي با استخراج موضوعات مقالات در شاخه هاي موضوعي دسته بندي شده در اين ژورنال انجام شد. همچنين شاخص‌هاي تعداد نويسندگان، وابستگي سازماني نويسندگان، نوع مقالات، و مراكزي كه بيشترين تعداد مقالات را داشته‌اند نيز بررسي گرديد. تحليل داده‌ها با نرم‌افزار Excel نسخه 2016 انجام شد. يافته‌ها: شاخص هاي مربوط به عملكرد ژورنال همچون كاهش مدت زمان بين دريافت تا پذيرش مقاله و نيز دريافت استناد به ازاي هر مقاله در بازه 6 ساله بررسي شده روند رو به افزايش داشته است. از نظر فراواني موضوعي، همراستا با نيازهاي پژوهشي، موضوعات ارگونومي (59 مقاله) و پس از آن ايمني (52 مقاله) بيشترين تعداد مقالات منتشره را شامل مي شده است. رتبه بين المللي اين ژورنال بر اساس شاخص SJR از 0/101 در سال 2012 به 0/220 در سال 2017 افزايش يافته است. نتيجه‌گيري: بهبود عملكرد ژورنال سلامت كار ايران در طي سال‌هاي مورد بررسي بر اساس تحليل هاي انجام شده و نيز شاخص هاي اسكوپوس روندي افزايشي داشته است. با توجه به اين روند، انتظار مي رود اين روند در آينده نيز همچنان ادامه داشته باشد.

Background: Of common scientometric indices is evaluating the performance and scientific collaboration of journals and organizations. Iran Occupational Health Journal belongs to Iran University of Medical Sciences and committed to providing scientific evidence for improving occupational health. Based on the importance of health at work, this study aimed to evaluate the Journal’s performance and scientific collaboration in the field. Methods: This is a scientometric study using both citation and content analyses. Complete enumeration survey method and Scimago data were used to collect all information about published articles between 2012 and 2017. Content analysis was performed to find about the articles’ dominant subject area. The data on the number of authors, the authors' organizational affiliation, the type of articles, and the affiliated centers with the most number of articles were reported. Data were analyzed using Excel 2016 software. Results: The Journal’s performance in various indices such as reducing the time between receive and accept of papers has had an improving trend for 6 consecutive years. The Journal has published mostly in subjects of ergonomics (59 articles) and then safety (52 articles). The Journal’s SJR in Scopus has had an increasing trend from 0.101 in 2012 to 0.220 in 2017. Conclusion: Based on the collected data and Scimago indices, the performance of Iran Occupational Health Journal has shown an improving trend over the studied years. The priorities of published subjects in the Journal are in agreement with the research priorities for occupational health in Iran. Thus, the Journal’s continuous improvement regarding examined criteria is highly expected.