آموزه‌هاي بربهاري و تأثير آن بر جريان‌هاي سلفي‌گري

خواست پژوهش حاضر آن است كه بررسي نويني از عقايد بربهاري و نتايج حاصل از اين تفكرات را ارائه دهد. ابوعبداله محمد بن حسن بن خلف بربهاري از علماي بنام و مشهور حنبلي و از شاگردان امام احمد بن حنبل به شمار مي رود.وي در قرون سوم و چهارم هجري مي زيسته است.عقايد وي را مي توان در زمره باورهاي وهابيت امروزي قرار داد. شورش،خودكامگي،محبوبيت،پيچيدگي فردي، شخصيت او را دوپهلو ساخته و به همين علت هاله اي از ابهام وجود اين فرد را دربرگرفته است.از يك طرف اقدامات پيروانش و از طرف ديگر ناتواني خلافت در مهار عمل كرد او باعث استمرار اقدامات ماجراجويانه وي گشت.تفتيش عقايد مردم،مقابله ي سرسختانه با شيعيان،تخريب مسجد براثا نمونه هاي كوچكي از اقدامات اوبه شمار مي آيند.عصر بربهاري شرايط ويژه اي دارد.عقايد،افكار و آراء گوناگون در زمانه اي كه او مي زيست موج مي زد.اين شرايط باعث فراهم آمدن زمينه براي خودسري گشت و در پي اين شرايط است كه وي در بغداد قدرت مي گيرد. اين مقاله در صدد است تا با روش توصيفي- تحليلي ، ضمن پردازش اوضاع زمانه اقدامات متقابل بربهاريه ،حاكميت، امرا وشيعيان به بحث پردازد.