تحليل عوامل مؤثر بر بهره‌وري كل عوامل توليد صنايع كوچك روستايي تحت پوشش جهاد كشاورزي استان اصفهان

هدف از اين پژوهش اندازه‌گيري بهره‌وري كل عوامل توليد (TFP (Total Factor Productivity صنايع كوچك روستايي استان اصفهان كه شامل شش نوع صنايع غذايي، نساجي، فلزي، كاني غير‌فلزي، شيميايي و سلولزي بودند، بود. براي اين منظور 60 كارگاه از 166 كارگاه صنايع كوچك روستايي موجود كه در سال 1380 زير نظر سازمان جهاد كشاورزي كار مي‌كردند انتخاب شدند. اطلاعات مقطعي سال 1380 به دست آمده از طريق پرسش‌نامه از اين 60 كارگاه داده‌هاي اين تحقيق را تشكيل داد. توزيع نوع اين60 كارگاه به نسبت توزيع نوع آنها در جامعه 166 كارگاهي بود. تحليل استنباطي اين پژوهش شامل دو بخش بود. در بخش اول TFP صنايع كوچك روستايي به كمك تابع توليد كاب - داگلاس تخمين زده شد كه در آن ارزش توليد كارگاه‌ متغير وابسته و هزينه‌هاي سرمايه، تعداد كل ساعت نيروي كار، هزينه مواد اوليه و هزينه سوخت و آب كارگاه متغيرهاي مستقل را تشكيل مي‌دادند. در بخش دوم عوامل مؤثر بر TFP اين صنايع تحليل گرديد. براي اين منظور با استفاده از ضرايبي كه در بخش اول تخمين زده شده بود و نيز ارقام واقعي متغيرها، TFP هر كارگاه ‌محاسبه شد. سپس يك مدل رگرسيوني ديگر تخمين زده شد كه در آن متغير وابسته TFP هاي محاسبه شده و متغير‌هاي مستقل شامل ميانگين تعداد كل فرزندان نيروي كار، درصد نيروي كار توليدي با تحصيلات ابتدايي و بالاتر، تعداد روز تعطيلي كارگاه در سال، متغير مجازي براي وجود مركز تحقيقات در كارگاه، بيمه بودن كل نيروي كار، عضويت كارگاه در اتحاديه و چند متغير ديگر بود. نتايج بخش اول نشان داد كه TFP صنايع غذايي بيشتر از TFP ساير انوع صنايع بود و بين TFP صنايع نساجي، فلزي، كاني غير‌فلزي، شيميايي و سلولزي اختلاف معني‌داري وجود نداشت. نتايج رگرسيون بررسي عوامل مؤثر بر TFP نشان داد كه وجود مركز تحقيقات در كارگاه، بيمه بودن كل نيروي كار و ميانگين تعداد فرزندان نيروي كار روي TFP كارگاه اثر مثبت داشت. ولي سطح تحصيلات نيروي كار توليدي، مساحت ساختمان‌هاي كارگاه و تعداد روز تعطيلي آنها اثر منفي داشت.