همبستگي سلامت معنوي و شادكامي در كاركنان اداري دانشگاه علوم پزشكي سمنان

The Correlation between Spiritual Well-being and Happiness in the Administrative Staff of Semnan University of Medical Sciences

سابقه و هدف: يكي از سرمايه‌هاي با ارزش ديني، سلامت معنوي است كه به تأمين و ارتقاي سلامت رواني افراد كمك مي كند. از طرفي نقش شادكامي در بهداشت رواني و احساس رضايت از زندگي افراد بسيار حائز اهميت است؛ بنابراين هدف از مطالعه حاضر بررسي همبستگي ميان سلامت معنوي و شادكامي در كاركنان اداري دانشگاه علوم پزشكي سمنان در سال 1394 مي‌باشد. مواد و روش ها: اين مطالعه از نوع توصيفي-تحليلي بوده كه بر روي كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي سمنان با استفاده از نمونه‌گيري تصادفي طبقه‌بندي شده و جدول اعداد تصادفي انجام گرفت. در جمع‌آوري داده‌ها از پرسشنامه‌هاي استاندارد سلامت معنوي پولوتزين (Palutzian) و اليسون (Elison) و پرسشنامه شادكامي آكسفورد (Oxford Happiness Questionnaire: OHQ) كه توسط آرگيل (Argyle) تجديد نظر شده استفاده گرديد. با استفاده از نرم افزار آماري SPSS 21 و روش‌هاي آمار توصيفي-تحليلي در مورد اهداف و سؤالات پژوهشي به قضاوت پرداخته شد. يافته‌ها: در اين پژوهش، 149 نفر از كاركنان ستادي دانشگاه علوم پزشكي سمنان پرسشنامه را تكميل كردند. ميانگين (انحراف معيار) نمره سلامت معنوي با توجه به ميانگين نمرات كاركنان 77 (0/57) و ميانگين نمره شادكامي در آن‌ها 58/75 (0/56) به‌دست آمد. ميانگين نمره سلامت معنوي در زنان به‌طور معناداري از مردان بالاتر بود (01/P=0). سلامت معنوي كاركنان ستادي با شادكامي آن ها رابطه مثبت و معناداري داشت (r=0/45، P=0/001). استنتاج: تأثير دو جانبه سلامت معنوي و شادكامي بر سامت كلي و بر روي يكديگر از موضوعات قابل بحث در مباحث سامت است. اهميت سامت معنوي و نقش آن بر شادكامي به عنوان متغيرهاي تأثيرگذار بر وضعيت سامت كاركنان مورد مي باشد؛ بنابراين با برنامه‌ريزي در زمينه سلامت معنوي و شادكامي مي‌توان باعث افزايش رضايت‌مندي شغلي، تعهد و بهره وري سازماني گرديد.

Background and Objectives: Spiritual health is one of the valuable religious resources of humans, which helps promote mental health. In addition, the role of happiness in mental health and life satisfaction is considered significant. This study aimed to examine the correlation between spiritual health and happiness in staff of Semnan University of Medical Sciences, in 2015. Materials and Methods: This descriptive-analytic study was performed in the staff of Semnan University of Medical Sciences, who were chosen through stratified random sampling and the table of random numbers. Data collection was conducted using Paloutzian and Ellison standard questionnaire of spiritual health and Oxford Happiness Questionnaire revised by Argil. To analyze the data, descriptive and inferential statistics were used in SPSS 21. Results: In total, 149 administrative employees of Semnan University of Medical Sciences completed the questionnaire. The mean score of spiritual well-being was 77±0.53 and the mean happiness score was 58.75±0.56. The mean score of spiritual well-being in males and females showed significant differences (P=0.01), and females had a higher spiritual health. Spiritual health of the personnel and their happiness had a significant direct correlation (r=0.45, P=0.001). Conclusion: The mutual influence of spiritual well-being and happiness on overall health is a debatable topic in health issues. The importance of spiritual health and its effect on happiness as variables affecting the general health status of employees is approved. Thus, planning in the field of spiritual health and happiness can promote job satisfaction, organizational commitment, and productivity.