تعيين تغييرات سميت كاتكول قبل و بعد از فرايند ازن زني كاتاليزوري، با روش آزمون زيستي

Determination of Catechol Toxicity Changes Before and After the Ctalytic Ozonation Process Using Bioassay Method

زمينه و هدف: كاتكول يكي از تركيبات معمول در فاضلاب صنايعي مانند صنايع نفت و پتروشيمي، توليد آفت‫كش‫ها و غيره است. تخليه فاضلاب اين صنايع منجر به بروز مسموميت ارگانيسم‫هاي آبزي و اثرات نامطلوب بر محيط زيست مي‫شود. بنابراين اين مطالعه با هدف تعيين اثرات تغييرات سميت كاتكول قبل و بعد از فرايند ازن‫زني كاتاليزوري، با روش آزمون زيستي توسط دافنيا مگنا انجام شد. روش كار: اين مطالعه از نوع كاربردي مي‫باشد كه طي آن، سميت كاتكول و محصولات حاصل از تجزيه آن طي فرايند ازن زني كاتاليزوري با استفاده از روش آزمون زيستي تعيين شد. ابتدا محلول استوك با غلظت mg/l 250 تهيه شد و پس از آن 10 نمونه كه به ترتيب حاوي 0 (شاهد)، 0/5، 1، 3، 6، 12، 25، 50، 75 و 100 درصد حجمي از محلول اوليه بودند، تهيه گرديد. سپس نمونه هاي اوليه، از محلول خروجي راكتور در درصد هاي حجمي مشابه تهيه شد. بر اساس روش استاندارد تعداد 10 عدد نوزاد دافنيامگنا به نمونه هاي تهيه شده اضافه گرديد و مشاهده نمونه ها بعد از 24، 48، 72 و 96 ساعت انجام شد. در نهايت LC50 و واحد سميت (TU) با استفاده از آناليز پروبيت محاسبه گرديد. يافته ها: بر اساس نتايج مشخص گرديد كه LC50 (24 ساعته) پساب خام با غلظت اوليه mg/L 250 كاتكول، پس از 60 دقيقه تصفيه ازml/100 ml 13/30 به ml/100 ml 33/9 رسيد و به تبع آن واحد سميت نيز از 7/51 واحد (TU) به 0/9 واحد كاهش يافت؛ به طوري كه سميت 88 درصد تنزل پيدا كرد. در نهايت ميزان سميت پساب تصفيه شده در فرايند ازن‫زني كاتاليزوري جهت تجزيه كاتكول كاهش يافت. نتيجه گيري: آزمون زيستي جهت ارزيابي پتانسيل سميت كاتكول جهت تخليه آن به آب هاي سطحي روشي ساده و موثر مي‫باشد. بر اساس آزمون زيستي توسط دافنيامگنا، فرايند ازن زني كاتاليزوري قادر است كه سميت كاتكول را از طريق تجزيه اين تركيب و شكستن آن به محصولات ديگري كاهش دهد.

Background & objective: Catechol is one of the most common compounds in the industrial wastewater including oil and petrochemical, pesticides industries. The drainage of these industries leads to aquatic organisms poisoning and adverse effects on the environment. Therefore, this study aimed to evaluate the effects of catechol toxicity changes before and after the catalytic ozonation process by Daphnia Magna bioassay. Methods: This study is an applied research in which the toxicity of catechol and its products from degradation was evaluated by bioassay method during the Catalytic ozonation process. First stock solution was prepared at concentration of 250 mg/l followed by preparation of 10 samples that each contained 0 (control), 0.5, 1, 3, 6, 12, 25, 50, 75 and 100% of volume of primary solution. Initial samples were prepared from reactor effluent in the same volume. Based on the standard method, 10 Daphnia infants were added to prepared samples. Samples were evaluated after 24, 48, 72 and 96 hours. Finally, lethal concentration (LC50) and toxic units (TU) were calculated using probit analysis. Results: According to the results, LC50 (24 hours) of raw effluent with an initial concentration of 250 mg / L of catechol increased from 13.30 ml/100 ml to 33.9 ml/100 ml after 60 minutes treatment. Consequently, the toxicity unit decreased from 7.51 TU to 0.9 TU which means that the toxicity dropped by 88%. Finally, the toxicity of treated effluent decreased during catalytic ozonation process to degradation of catechol. Conclusion: Bioassay is a simple and effective way to evaluate the toxicity potential of Catechol to discharge it to surface water. Based on the bioassay by Daphnia Magna, Catalytic ozonation process is able to reduce the toxicity of catechol by degradation this compound and breaking into other products.