قوميت و ديپلماسي؛ لزوم تداوم و گسترش جايگاه اقوام در ديپلماسي جمهوري اسلامي ايران در عصر جهاني شدن

Ethnicity and Diplomacy; Necessity in Continuous and Expand the Position of Ethnic Groups in Iran’s Diplomacy in the Era of Globalization

تغييرات حاصل در محتواي روابط بين‌الملل و تحولات منطقه‌اي، ناشي از جهاني شدن، سبب‌ساز اهميت يافتن اقوام و اقليت‌هاي قومي-مذهبي در مناسبات امروزي جهان سياست شده است. به‌ويژه در منطقه خاورميانه تحولات و تنش‌هاي منطقه‌اي حاصل از تنوع اقوام و مذاهب و درگيري آنها با يكديگر، افزون بر ريشه‌هاي تاريخي، به سبب تأثيرات جهاني شدن رو به افزايش است، چراكه آگاهي از خود و توانايي براي ايجاد هويت بر اساس آن افزايش يافته است. آنچه در اين ميان اهميت دارد دو مطلب است: نخست درك حقيقت مسائل امنيتي خاورميانه تحت تأثير مشكلات و تنوع اقوام و ديگري لزوم نگرشي جديد به محتوا و ابزار در فرآيندهاي ديپلماتيك. مقاله حاضر با استناد به ديدگاه‌هاي مكتب سازه‌انگاري كه معتقد است آنچه اشخاص مي‌خواهند وابسته به اين است كه با «كه» تعامل دارند و تا چه حد به گروه‌ آنان وابستگي دارد، استفاده از اقليت‌هاي قومي و مذهبي در دستگاه ديپلماسي كشور را راهكاري مفيد براي حل مسائل و مشكلات منطقه‌اي ايران مي‌داند. بدين صورت كه استفاده از ابزارهاي قوميتي و مذهبي ضمن ايجاد باوري سازنده در يك فرآيند ديپلماتيك كه منجر به يك سياست خارجي و ديپلماسي پويا مي‌گردد؛ باعث ايجاد و توسعه همبستگي ملي و كمك به فرايد دولت ملت‌سازي مي‌شود. آنچه متناسب وضعيت ملي ايران است و هيچ‌گونه تضادي با هويت اصيل ايراني- اسلامي نيز ندارد.

Changing in international relations content، new perspectives and availability of information technologydue to globalization is reason of the importance of ethnicity and religious-ethnic minorities during this time especially in politics. Under the influence of changing in the approaches and factors in international relations، diplomacy is also not far from these developments and changing. The important things about this matter are two issues; first،perception of the security issues in the Middle East that is under the influence of ethnic diversity and second، the need for a new approach to content and tools in the diplomatic process. For these two issues، choosing a diplomatic approach by ethnic and cultural homogeneity is required، the thing that constructivism school has especial ability to analyze and explain. Because according to this theory what people want is “who has relation whit them and how much is rate of affiliation and similarities identity whit them and their ethnic”. So choosing a person with the same ethnic and religious identities in today's Middle East for an efficient diplomacy is necessary and effective. This manner helps some country like Iran who has Strong historical identity، in foreign affair and national solidarity. In brief، taking into account today's realities of globalization ،ethnic and cultural identity and internal conditions، choosing new approach for greater participation of ethnic groups in foreign policy and diplomacy seems to be necessary and useful.