شناسايي مولكولي گونه‌هاي كانديدا جدا شده از مبتلايان به ولوواژينيت كانديدايي براي اولين بار در مشهد

Molecular Identification of Candida species isolated from patients with vulvovaginitis for the first time in Mashhad

مقدمه: ولوواژينيت كانديدايي (VVC) يكي از شايع‌ترين عفونت ­هاي ناحيه واژينال زنان در سنين باروري مي­ باشد. در مواردي به دليل دخالت سويه­ هاي مقاوم كانديدا آلبيكنس و يا گونه ­هاي غير آلبيكنس، فرم عود كننده يا راجعه بيماري (RVVC) رخ مي­دهد. مطالعه حاضر با هدف شناسايي كانديداهاي جدا شده از مبتلايان به VVC توسط روش مولكولي PCR-RFLP انجام گرفت. روش‌كار: اين مطالعه توصيفي طي سال‌هاي 95-1394 بر روي نمونه ترشحات واژن 189 زن با علائم باليني وولوواژينت در بيمارستان قائم دانشگاه علوم پزشكي مشهد انجام شد. ترشحات واژينال افراد جهت تشخيص قطعي، مورد آزمايش مستقيم و كشت بر روي محيط سابورو دكستروز آگار قرار گرفت. ژنوم كلني­ هاي كانديدايي رشد كرده در محيط كشت توسط روش جوشاندن استخراج شد. ايزوله ­هاي كانديدايي به روش مولكوليPCR-RFLP تعيين گونه شدند. نتايج به‌دست آمده با استفاده از نرم‌افزار آماري SPSS (نسخه 16) و آزمون‌هاي‌ پيرسون و كاي دو مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفتند. ميزان p كمتر از 0/05 معني‌دار در نظر گرفته شد. يافته‌ها: از بين 189 بيمار كه مورد نمونه‌برداري قرار گرفتند، 108 كشت مثبت كانديدايي، قابل قبول بودند. گونه‌هاي كانديدايي شناسايي شده شامل: 84 مورد (77/8%) آلبيكنس، 10 مورد (9/3%) گلابراتا، 4 مورد (3/7%) كفاير، 1 مورد (0/9%) پاراپسيلوزيس و 1 مورد (0/9%) تروپيكاليس بودند. همچنين 8 مورد (7/4% ) از نمونه­ ها داراي دو نوع گونه كانديدايي بودند. 5 نفر (4/6%) از مبتلايان به VVC، دچار فرم عود كننده بودند. نتيجه‌گيري: كانديدا آلبيكنس شايع‌ترين عامل ولوواژينيت كانديدايي مي‌باشد و كانديدا گلابراتا نيز بيشترين فراواني را در بين گونه­ هاي غير آلبيكنس داراست. اغلب مبتلايان داراي فرم غير عودكننده بودند.

Introduction: Vulvovaginal candidiasis (VVC) is one of the most common vaginal infection in women of childbearing age. In some cases, due to the intervention of resistant strains of Candida albicans and non-albicans species, recurrent vulvovaginal candidiasis (RVVC) occurs. This study was performed with aim to identify the Candida isolated from patients with vulvovaginal candidiasis by PCR-RFLP method. Methods: This descriptive study was performed on 189 vaginal discharge obtained from women with clinical presentation of VVC referred to Ghaem Hospital, Mashhad University of Medical Sciences during 2015-2016. The vaginal discharge was examined by direct examination and culture on Sabouraud's dextrose agar medium for definitive diagnosis. The genomic DNA of Candida colonies have grown in culture were extracted by boiling lysis method. The Candida isolates were identified by PCR-RFLP technique. The results were analyzed by SPSS software (version 16) and using Pearson and Chi-square test. PResults: Among 189 sampled patients, 108 positive Candida cultures were acceptable. The Candida species which were identified included C. albicans 84 (77.8%), C. glabrata 10 (9.3%), C. kefyr 4 (3.7%), C. parapsilosis 1 (0.9%) and C. tropicalis 1 (0.9%). About 8 (7.4%) of the specimens contained two species of Candida. RVVC form was observed in 5 (4.6%) of the patients. Conclusion: The most common cause of VVC was C. albicans; and C. glabrata had the highest frequency among the non-albicans species. Most of patients had non- RVVC.